Astrology & Science
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΑΣΤΡΟΛΟΓΙΑΣ
Search Google
You are here
views_accordion
Από το βιβλίο του Φοίβου Καλφόπουλου, Το Μυστήριο του Σείριου.
Αρκετά χρόνια αργότερα, σκαλίζοντας τη ζωή του δημοφιλέστερου και πιο αμφιλεγόμενου αποκρυφιστή του περασμένου αιώνα, Aleister Crowley, ήρθα αντιμέτωπος με μία άλλη αινιγματική πτυχή του μυστηρίου του Σείριου. Η πολυσύνθετη, αλληγορική, πολλές φορές ειρωνική και μυστηριακή πέννα του Crowley, προβληματίζει αρκετούς αναγνώστες του, με αποτέλεσμα να δυσκολεύονται να τον κατατάξουν ανάμεσα στην κατηγορία ενός επιδέξιου τσαρλατάνου, χειραγωγού ή φωτεινού γνώστη των μυστηρίων. Ο Crowley ανήκε στην ομάδα των ανθρώπων που πίστευαν πως η ανθρώπινη συνείδηση, φιλτραρισμένη μέσα από τις κατάλληλες τεχνικές, μπορεί να εξυψωθεί και να εκτεθεί σε ανώτερες ενέργειες ή ακόμα και νοημοσύνες. Οι τεχνικές αυτές έχουν να κάνουν με την εκμηδένιση του Εγώ, το οποίο αποτελεί βασικό περιορισμό στη σύνδεσή μας με τα ανώτερα πεδία και δημιουργό πηγή παράσιτων. Επίσης ανατολικές διαλογιστικές τεχνικές αλλά και η χρήση ταντρικής σεξουαλικής μαγείας, αποτελούν οδούς προς το συντονισμό με τα ανώτερα ενεργειακά πεδία.
Επιστρέφοντας πίσω στο αίνιγμα του Σείριου, ήρθε η ώρα για τη παρουσίαση των περίφημων στοιχείων στα οποία αναφερθήκαμε προηγουμένως. Όπως μας πληροφορεί o Kenneth Grant, ένας εκ των μαθητών του Crowley και μετέπειτα αρχηγός του Οrdo Templi Orientis (Τάγματος του οποίου διετέλεσε εξωτερική κεφαλή ο A.C.), το μυστικό μαγικό όνομα του Crowley στο Ο.Τ.Ο. είναι «Φοίνιξ». Ο Φοίνικας στην αρχαιότητα αντιπροσώπευε και τον αστερισμό, κεντρικό αστέρι του οποίο είναι ο Σείριος! Λίγες παραγράφους πιο κάτω, ο Grant αναφέρει πως ο Crowley σύνδεσε τον κορμό της μαγικής του διδασκαλίας με ένα συγκεκριμένο άστρο. Στην απόκρυφη παράδοση αναφέρεται ως o Ήλιος πίσω από τον Ήλιο, ο κρυμμένο Θεός, είναι ο τεράστιος Σείριος (το μέγεθός του είναι 25 φορές μεγαλύτερο από το δικό μας ήλιο).
Η έννοια του συμβόλου, από την εσωτερική σκοπιά, είναι σαφώς διαφορετική από το έμβλημα. Έτσι σαν έμβλημα ορίζεται η διατύπωση από τον άνθρωπο μιας ιδέας που ενσαρκώνει για αυτόν την αλήθεια, όπως την αντιλαμβάνεται και την κατανοεί, ενώ αντίθετα σαν σύμβολο νοείται ένα εξωτερικό και ορατό σημείο μιας εσωτερικής και πνευματικής πραγματικότητας, που εκφράζεται πάνω στο φυσικό πεδίο με τη δύναμη της εσωτερικά ενσωματωμένης ζωής. Επομένως το σύμβολο εμπερικλείει πάντα ανώτερες ιδέες από ένα έμβλημα.
Για παράδειγμα, σαν έμβλημα μπορεί να θεωρηθεί η «φιλοσοφική λίθος» η οποία ενσάρκωνε την αναζήτηση των αλχημιστών να μετουσιώσουν σε χρυσό τα τρία βασικά μέταλλα. Βέβαια, η εσωτερική και υποκειμενική παρόρμηση των αλχημιστών ανάγονταν στην έρευνα εκείνου που θα μπορούσε να συνενώσει τα τρία κατώτερα φυσικά επίπεδα τα οποία συναποτελούν τον ολοκληρωμένο άνθρωπο – φυσικό, αστρικό και νοητικό. Όταν σε αυτά προστεθεί η «φιλοσοφική λίθος» και εκτελέσει το μαγικό της έργο, τότε έχουμε τη συμβολική αναπαράσταση του ελέγχου από την ψυχή των τεσσάρων ανώτερων επιπέδων του φυσικού πεδίου, των ενεργειακών ή αιθερικών επιπέδων.
Με βάση λοιπόν αυτή τη διάκριση, η ημισέληνος θεωρείται το σύμβολο που εκφράζει τη θύρα της εξέλιξης, ενώ το σύμβολο της διαδικασίας της εξέλιξης – καθώς επηρεάζει τη σωματική και υλική φύση του ανθρώπου – είναι οι σεληνιακές φάσεις, το σύμβολο της αυξομείωσης της επιθυμίας. Επίσης, σύμβολο του κόσμου της έννοιας είναι το Φως (εκείνο που φωτίζει την πορεία των ανθρώπων, ερμηνεύοντας τα γεγονότα και οδηγώντας σε αποκάλυψη), ενώ σύμβολο του κόσμου της μεσολάβησης είναι ο περιστρεφόμενος σταυρός. Τέλος σαν σύμβολο του κόσμου του σκοπού θεωρείται ο πεντάκτινος αστέρας ή η ακτινοβόλα καρδιά του ηλίου. Ωστόσο, δεν πρέπει να λησμονούμε πως καθώς μιλούμε και σκεφτόμαστε με σύμβολα τοποθετούμε μεταξύ του εαυτού μας και της πραγματικότητας κάτι που είναι προστατευτικό, ερμηνευτικό και σημαντικό, αλλά δεν παύει να καλύπτει και να αποκρύβει.
Σε γενικές γραμμές, κάθε μορφή κρύβει κάποια ιδέα ή αντίληψη κι επομένως δεν αποτελεί παρά το σύμβολο ή την προσπάθεια αναπαράστασης μιας ιδέας, γεγονός που αληθεύει για όλα τα πεδία του ηλιακού συστήματος. Έτσι, ένας από τους σκοπούς της εκπαίδευσης του μαθητή είναι να τον καταστήσει ικανό να εξακριβώνει εκείνο που βρίσκεται πίσω από κάθε μορφή σε οποιοδήποτε βασίλειο της φύσης και συνεπώς να προσδιορίζει τη φύση της πνευματικής ενέργειας που ευθύνεται για την εκδήλωση της συγκεκριμένης μορφής. Πρέπει ακόμα να μάθει να κατατάσσεις τις πολυάριθμες μορφές σε κάποιες ιδιαίτερες ομάδες που αντιπροσωπεύουν ορισμένες βασικές ιδέες. Τελικά πρέπει να ερμηνεύει τις ιδέες που βρίσκονται πίσω από κάποια ειδικά σύμβολα και να αναζητά την ειδική παρόρμηση που κρύβεται μέσα σε κάθε μορφή.
Έτσι, δεδομένου ότι όλα τα γεγονότα μπορούν να θεωρηθούν σαν συμβολικές ενδείξεις πνευματικών, νοητικών ή συναισθηματικών αιτιών, η αληθινή πορεία του συμβολισμού είναι δυνατό να οδηγήσει στην επίγνωση του άμορφου και στην αντίληψη της υποκειμενικής ζωής μέσα στη μορφή.
Ορισμός του Συμβόλου
Σύμβολο είναι το εξωτερικό και ορατό σημάδι μιας εσωτερικής και πνευματικής πραγματικότητας που αναφέρεται στη σχέση των βασικών ζευγών των αντιθέτων:
Του Πατρός και της Μητρός, του πνεύματος και της ύλης, του θετικού και του αρνητικού, της ζωής και της μορφής.
Η γνώση αυτής της πραγματικότητας συνεπάγεται την αφύπνιση της ενόρασης. Από μια άλλη σκοπιά, η ψυχή δημιουργεί μέσω του πράκτορά της, του κατώτερου νου, κι έτσι προβάλλει ο κόσμος των συμβόλων που δίνει στη ζωή μας ενδιαφέρον, έννοια και ομορφιά μέσα από το γραπτό και τον προφορικό λόγο καθώς και μέσα από τις δημιουργικές τέχνες.
Παράλληλα συντελείται η ανάπτυξη της δημιουργικής φύσης του συνειδητού πνευματικού ανθρώπου με την ορθή χρήση του νου και με την ικανότητά του να ενορά ιδέες, να ανταποκρίνεται στην κρούση τους, να ερμηνεύει, να αναλύει και να κατασκευάζει μορφές για αποκάλυψη.
Η αναγκαιότητα των Συμβόλων
Η αναγκαιότητα για την ύπαρξη των συμβόλων, τα οποία είναι σημεία που φανερώνουν κοσμικές αλήθειες, βρίσκεται στο γεγονός ότι μπορούν να κατανοηθούν εξ ίσου τόσο από την ανθρώπινη όσο και από τη ντεβαϊκή εξέλιξη, δεδομένου ότι οι ντέβας αντιλαμβάνονται το χρώμα ηχητικά και τον ήχο οπτικά, ενώ στους ανθρώπους συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.
Επιπλέον η ανάγνωση των συμβόλων επιφέρει επαφή με την ψυχή γιατί, εφ' όσον το σύμβολο είναι μια αντικειμενική μορφή που αποκρύπτει κάποια θεία ιδέα ή αλήθεια, ο άνθρωπος πετυχαίνει τον εξελικτικό του στόχο όταν παύει να ταυτίζεται με το σύμβολο που αντιπροσωπεύει η κατώτερη φύση του. Τότε αρχίζει να λειτουργεί συνειδητά σαν εσωτερική και υποκειμενική οντότητα η οποία διαπλάθει τη μορφή έτσι ώστε να αποβεί ένα τέλειο όργανο έκφρασης. Η στάση αυτή πρέπει να επεκταθεί για κάθε μορφή του περιβάλλοντος και πρέπει ακόμη να διέπει τη συμπεριφορά του ανθρώπου ως προς τον αντικειμενικό κόσμο.
Τελικά, η ανάπτυξη της αντίληψης της υποκειμενικής πραγματικότητας εξαρτάται από την ικανότητα για πνευματική ανάγνωση. Η τελευταία καλλιεργείται μέσα από την προσπάθεια:
α. Να συλλάβουμε τις σκέψεις που μεταδίδονται με την ομιλία,
β. να κατανοήσουμε τα αίτια κάθε επιθυμίας και συναισθήματος και
γ. να αντιληφθούμε τις ιδέες που βρίσκονται ενσωματωμένες στις γεωμετρικές μορφές ή στα σύμβολα.
Έτσι, η πνευματική ανάγνωση ασκείται και στα τρία πεδία.
Η τεχνική της μελέτης των συμβόλων
Η μελέτη των συμβόλων προκαλεί τα εξής αποτελέσματα:
Ενισχύει τη δύναμη να διεισδύσουμε στη μορφή και να οδηγούμαστε στην υποκειμενική πραγματικότητα.
Ολοκληρώνει την ψυχή, το νου και τον εγκέφαλο, εξασφαλίζοντας έτσι την εισροή ενόρασης, φώτισης και αλήθειας.
Τονώνει και δραστηριοποιεί τα εγκεφαλικά κύτταρα και ιδιαίτερα εκείνα που βρίσκονται στην περιοχή της επίφυσης.
Η τεχνική της μελέτης και της ανάλυσης των συμβόλων είναι η ακόλουθη:
Η εξωτερική περιγραφή. Αυτή περιλαμβάνει τη μελέτη της γεωμετρικής, της αριθμολογικής και την χρωματικής εμφάνισης του συμβόλου, εφ' όσον κάθε γραμμή έχει την ειδική της σημασία, οι αριθμοί έχουν την ερμηνευτική τους κι όλα τα σχήματα είναι σύμβολα μιας βαθύτερης ποιότητας ζωής.
Η αστρική ή συγκινησιακή αντίληψη της ποιότητας του συμβόλου. Αυτή είναι η αντίδραση ή η ανταπόκριση του αστρικού σώματος στην ποιοτική φύση του συμβόλου και δεν σχετίζεται με την ενόραση.
Η διανοητική σύλληψη της έννοιας ή της ιδέας που ενσωματώνει το σύμβολο. Η ικανότητα για την αντίληψη της έννοιας ενός συμβόλου εξαρτάται από το απόθεμα των προσωπικών γνώσεων, από την ποιότητα του νοητικού εξοπλισμού, από την αναγνώριση της πολλαπλής διάστασης των γεγονότων της καθημερινής ζωής και από τη διαλογιστική ευχέρεια.
Η συνθετική σύλληψη του σκοπού και της θέσης ενός συμβόλου μέσα στο εξελικτικό σχέδιο.
Η ταύτιση με την ποιότητα και το σκοπό του συμβόλου καθώς ο νους «συγκρατείται σταθερά στο φως». Η κατάσταση αυτή δραστηριοποιείται τόσο στο νου όσο και τον εγκέφαλο και προϋποθέτει την ταυτόχρονη επίγνωση του σχήματος, της ποιότητας, της έννοιας και του σκοπού του συμβόλου.
Συνοψίζοντας θα μπορούσαμε να πούμε ότι τα σύμβολα πρέπει να εξετάζονται κατά τρεις τρόπους:
Εξωτερικά: Δηλαδή ως προς τον τρόπο διευθέτησης των γραμμών και των επιμέρους σχημάτων σε ένα ενιαίο σύνολο.
Εννοιολογικά: Δηλαδή ως προς τη σύλληψη της κεντρικής ιδέας που περιέχεται στην ονομασία του συμβόλου, της έννοιας που αποκομίζεται διαλογιστικά και της σημασίας που υποκρύπτεται στο σχήμα του ή εντοπίζεται σε ένα τμήμα του. Αναφορικά με το τελευταίο θα πρέπει να αναφερθεί ότι το σημείο σύγκλισης ή διασταύρωσης των γραμμών ενός συμβόλου αποκαλύπτει ένα σημείο δύναμης και φώτισης μέσα από το οποίο μπορεί να διεισδύσει ο φωτισμένος νους.
Εσωτερικά: Δηλαδή ως προς τις επιπτώσεις της δύναμης, της ενέργειας ή του κραδασμού πάνω σε κάποιο κέντρο ή σε κάποιο σώμα.
Σε γενικές γραμμές η μελέτη των συμβόλων συνεπάγεται τα ακόλουθα:
Πρώτο, την εξέταση ενός συμβόλου και την προοδευτική επίγνωση του πεδίου που καλύπτει το συγκεκριμένο σύμβολο.
Δεύτερο, την ενορατική αντίληψη των συμβόλων που απαρτίζουν τη θεία εκδήλωση.
Τρίτο, τη χρήση των συμβόλων στο φυσικό πεδίο μέσω της μαγνήτισής τους από μια ιδέα η οποία βρίσκει έτσι έναν κατάλληλο φορέα έκφρασης.
Από το βιβλίο του Φοίβου Καλφόπουλου, Το Μυστήριο του Σείριου.
Το άστρο του Σείριου κατείχε ιδιαίτερο ρόλο στο πολιτισμό των Αιγυπτίων. Θεωρούταν ως το σημαντικότερο άστρο στο νυκτερινό ουρανό και αδιαμφισβήτητα αποτέλεσε μια σημαντική πτυχή στο θρησκευτικό τους σύστημα. Αποκαλούταν ως Sothis και σχετιζόταν με την Θεότητα Ίσιδα. Η Ίσιδα αντιπροσωπεύει τη θηλυκή πλευρά στη θεϊκή τριαδικότητα, την οποία συμπληρώνουν ο Όσιρις και ο γιος τους Ώρος. Τέτοια ήταν η σημασία που κατείχε για τους Αιγύπτιους ο Σείριος, που σχεδόν κάθε θεότητά τους, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο, είχε κάποια σύνδεση με το άστρο.
Οι Αιγύπτιοι συγχρόνισαν το ημερολόγιό τους με την άνοδο του Σείριου στο νυκτερινό ουρανό, η οποία πραγματοποιούταν ακριβώς πριν το ετήσιο πλημμύρισμα του Νείλου τις καλοκαιρινές ημέρες. Η περίοδος των ημερών του σκύλου (το προσωνύμιο που δόθηκε στον αστερισμό του Σείριου) ξεκινούσε στις 23 Ιουνίου και τελείωνε στις 23 Αυγούστου. Επρόκειτο δηλαδή για τις πιο ζεστές ημέρες του χρόνου.
Ο Σείριος σε αρμονία με τις φυσικές διεργασίες
Το άστρο του Σείριου ή Sothis εξαφανιζόταν από τον νυκτερινό ουρανό για 70 ημέρες. Οι Αιγύπτιοι πίστευαν πως βρισκόταν στο Ντουάτ, τον κάτω κόσμο. Η επάνοδός του στον ουρανό, λίγο πριν την «ηλιακή ανατολή», αποτελούσε γεγονός ύψιστης σημασίας για τους Αιγυπτίους, σε σημείο που κατασκεύαζαν τους ναούς τους με τους κύριους χώρους τους προσανατολισμένους ακριβώς σε εκείνο το σημείο του ορίζοντα που θα ανέτελλε ο αστέρας το συγκεκριμένο πρωινό. Το φως του Σείριου θα έφθανε μέσω του διαδρόμου (λόγω της ακριβούς ευθυγράμμισης) στο βωμό του εσωτερικού ιερού, όπως η ακτίνα ενός ειδικού φακού. Αυτή η εστιασμένη ακτίνα ενός μόνο αστέρα θα έφθανε στο βωμό γιατί η ευθυγράμμιση ήταν εξαιρετικά ακριβής και ο ναός ήταν βυθισμένος στο απόλυτο σκοτάδι. Σε έναν τεράστιο κατασκότεινο ναό, το φως ενός αστέρα που θα έπεφτε στο βωμό θα έκανε μάλλον μεγάλη εντύπωση στους παρόντες. Ένας τέτοιος ναός, αφιερωμένος στο Σείριο ήταν ο ναός της Ίσιδας στα Ντάνταρα
Μια επιγραφή σε ιερογλυφικά αναφέρει: «Λάμπει στο ναό της την Πρώτη Ημέρα του Νέου Χρόνου και ενώνει το φως της με εκείνο του πατέρα της Ρα, στον ορίζοντα». Αυτές οι 70 μέρες που παρέμενε ο Sothis στο κάτω κόσμο αποτελούσαν ιερή παράδοση και συντέλεσαν πρότυπο στη διαδικασία ταρίχευσης των νεκρών η οποία διαρκούσε ακριβώς 70 ημέρες.
Οι αινιγματικοί Ντόγκον
Ας φύγουμε από τους Αιγύπτιους και ας μελετήσουμε τώρα μία αινιγματική αφρικανική φυλή. Μια ομάδα Γάλλων ανθρωπολόγων, κατά τη δεκαετία του 1950, ήρθε να ταράξει τα νερά με τα αποτελέσματα της έρευνάς της. Επικεφαλής της ήταν ο Marcel Griaule και η Germaine Dieterlen, που βρίσκονταν στο Μάλι, ερευνώντας τον τρόπο ζωής και τις παραδόσεις της φυλής Ντόγκον. Οι Ντόγκον αριθμούν γύρω στα 100.000 μέλη και κατοικούν στις σπηλιές των βουνών Χομπορί. Λέγεται πως κατέφυγαν εκεί προκειμένου να αποφύγουν τον εξισλαμισμό που υπέστησαν άλλες φυλές στα τέλη του 17ου αιώνα.
Έπειτα από τέσσερα χρόνια συμβίωσης μαζί με τους Ντόγκον και αφού οι ανθρωπολόγοι απέκτησαν την πλήρη εμπιστοσύνη τους, το συμβούλιο της φυλής αποφάσισε να τους κάνει γνωστή τη μυστική παράδοσή τους. Αυτή η μυστική παράδοση, που διατηρήθηκε για χιλιάδες χρόνια, περιστρέφεται γύρω από αμφίβια όντα που τους επισκέφθηκαν κατά το απώτατο παρελθόν από τον αστερισμό του Σείριου. Οι ανθρωπολόγοι διαπίστωσαν τις λεπτομερείς αστρονομικές γνώσεις που διέθεταν για το ηλιακό μας σύστημα οι Ντόγκον, όπως για παράδειγμα ότι ο πλανήτης Κρόνος έχει δακτυλίους, ο Δίας έχει 4 μεγάλα φεγγάρια, η επιφάνεια της Σελήνης είναι ξηρή και άγονη. Όμως αυτό που έκανε τη μεγαλύτερη αίσθηση ήταν οι γνώσεις τους για τον αστερισμό του Σείριου.
Οι Ντόγκον γνώριζαν για το Σείριο πως δεν είναι το μοναδικό άστρο στο σύστημά του, αλλά συντροφεύεται από την αόρατη παρουσία του «Πο Τόλο». «Τόλο» σημαίνει στη διάλεκτό τους αστέρι και η λέξη «Πο» συμβολίζει έναν εξαιρετικά μικρό σπόρο φυτού. Ο Πο Τόλο (Σείριος Β’) είναι για αυτούς το πιο μικροσκοπικό αστέρι, αλλά παράλληλα και το πιο βαρύ στο σύμπαν. Επίσης γνωρίζουν την ακριβή περίοδο της πλήρους τροχιάς του γύρω από τον Σείριο Α που είναι 50 χρόνια. Το ακόμα πιο παράδοξο είναι πως «υποθέτουν» πως η τροχιά που διαγράφει ο Σείριος Β γύρω από το Σείριο Α δεν είναι κυκλική αλλά ελλειπτική. Μετά από αιώνες αστρονομικής έρευνας, πρώτος ο Γιόχαν Κέπλερ το 17ο αιώνα ανακάλυψε ότι οι τροχιές των πλανητών είναι ελλειπτικές. Οι Ντόγκον γνώριζαν ότι όχι μόνο οι πλανήτες, αλλά και οι αστέρες διαγράφουν ελλειπτικές τροχιές.
Για να αξιολογήσετε τα παραπάνω δεδομένα απλά σκεφτείτε πως ο λευκός νάνος Σείριος Β, όχι μόνο είναι αόρατος στο γυμνό μάτι, αλλά ούτε και τα πιο δυνατά τηλεσκόπια μέχρι το 1980 δεν ήταν ικανά να τον εντοπίσουν. Επίσης, για το καθορισμό της περιοδικότητάς και του βάρους του, απαιτείται πολύπλοκη χρήση αστρονομικών οργάνων και αρκετά προχωρημένα μαθηματικά. Πώς είναι δυνατόν μία φυλή, ελάχιστα προηγμένη από τη λίθινη εποχή, να κατέχει αυτές τις πληροφορίες που οι σύγχρονοι επιστήμονες ανακάλυψαν μερικές δεκαετίες πριν; Πώς έφθασαν στην ιδέα ότι υπάρχουν ελλειπτικές παρά κυκλικές τροχιές και πολύ περισσότερο πώς εφάρμοσαν αυτή την ιδέα σε κάποιον μικροσκοπικό αόρατο αστέρα κάπου στο άπειρο του διαστήματος;
Σύμφωνα με τη μυστική παράδοση των Ντόγκον, η γνώση αυτή δόθηκε από τους «Νόμμος», ιχθυόμορφα όντα τα οποία τους επισκέφθηκαν στο μακρινό παρελθόν από το άστρο του Σείριου και τους μετέφεραν την ιερή γνώση. Συγκρίσεις μπορούν να γίνουν και με τον ιχθυόμορφο θεό Ωάννης των βαβυλώνιων, ο οποίος και αυτός κατέβηκε από τους ουρανούς και μετέφερε τη γνώση στα ανθρώπινα όντα. Αυτό το αρχέτυπο του ουράνιου θεού που μεταφέρει τη γνώση, συναντάται επίσης και στους Σουμέριους με τους Αννουνάκι, στους Ισραηλίτες με τη μορφή του Ενώχ και στους Αιγύπτιους με τη μορφή του Ερμή ή Θωθ.
Η θρησκεία της Αιγύπτου συνδυάζει ηθική και μεταφυσική σε μία σύνθεση η οποία στοχεύει στην εξέλιξη του ανθρώπου και στην απελευθέρωση της ψυχής του.
Το πέρασμα από τη γη αυτή είναι μία περίοδος δοκιμασίας και μαθητείας, η οποία ανανεώνεται τόσες φορές όσες χρειάζεται, έως ότου η ψυχή, απελευθερωμένη, να μην έχει πια ανάγκη να στηρίζεται στη σαρκική ύλη. Η διαδικασία της απελευθέρωσης ξεκινάει από την αγνότητα. Και ηθική είναι τόσο μια δίκαιη και ευγενής ζωή, όπου προσέχουμε τα λάθη και τα ελαττώματα μας, όσο και η βοήθεια των θεών προς εκείνους οι οποίοι ενεργούν με δικαιοσύνη και σοφία.
Στο μεταξύ, ανάμεσα σε κάθε ζωή σ' αυτό τον κόσμο, υπάρχει μία περίοδος ανάπαυσης, κατά τη διάρκεια της οποίας, και σύμφωνα με τις πράξεις του, ο καθένας βρίσκεται, λιγότερο ή περισσότερο, κοντά στους θεούς. Όμως και σ' αυτό το "υπερπέραν" συνεχίζονται οι δοκιμασίες και η μαθητεία, γιατί η ψυχή ποτέ δεν κοιμάται.
Τελικός στόχος είναι το Βασίλειο του Πνεύματος, των πραγματικών και μόνιμων όντων, εκεί όπου κατοικούν τα άστρα, οι θεοί και τα πνεύματα, οι αγνές ιδέες, μέσα στην ειρήνη (Χετέπ) και στη Δικαιοσύνη (Μαάτ). Τα κείμενα των σαρκοφάγων περιγράφουν τις γεμάτες κινδύνους πορείες, τις πόρτες και τις στροφές που πρέπει να ακολουθήσουν οι ψυχές των νεκρών για να φτάσουν στην Πόρτα του Ουρανού.
Στην αρχαία Αίγυπτο ο άνθρωπος θεωρήθηκε ως αξεχώριστο από το Σύμπαν ον. Είναι ενωμένος με τον κόσμο με μια αλληλεπίδραση, που γίνεται δυνατή χάρη στη ζωτική δύναμη, η οποία ονομάζεται "Σεκέμ" και εμψυχώνει όλο το σύμπαν. Για κάθε ον, για κάθε μέρος του σύμπαντος - και φυσικά για τον άνθρωπο - η ουσία της εξέλιξης, είναι να γνωρίσει το όνομά του, το Ρεν, εκεί βρίσκεται η πραγματική του ταυτότητα. Το Ρεν είναι το Εγώ, το οποίο εκφράζεται στη ζωή μέσα από διάφορες μάσκες. Για τους Αιγυπτίους, ο άνθρωπος αποτελείται από 7 φορείς Συνείδησης, οι οποίοι χρησιμεύουν για την έκφραση του Εγώ στους εκδηλωμένους κόσμους. Η Συνείδηση και η βούληση επιτρέπουν στον άνθρωπο να συντονίσει και να εναρμονίσει τα 7 στοιχεία του. Η εναρμόνιση αυτή έχει ως αποτέλεσμα μια δυναμική ενότητα, μια μονάδα ανώτερου επιπέδου η οποία ταυτίζεται με το Κοσμικό Ιερό Ρεν. Η διαδικασία επιτυγχανόταν μέσα από τη μύηση, που είχε σκοπό την αυτογνωσία, τη γνώση του Εσωτερικού Όντος, του αληθινού Εαυτού του Όντος.
Οι 7 φορείς του ανθρώπου ονομάζονταν στην Αιγυπτιακή Μεταφυσική ως εξής:
1. ΚΑΤ, είναι το ανθρώπινο σώμα.
2. ΚΕΙΒΙΤ, είναι η σκιά ή το είδωλο της ψυχής, το στοιχείο που ορίζει τη μορφή του σώματος, το ενεργοποιεί και το ελευθερώνει από την ακινησία.
3. ΚΑ, είναι το αφηρημένο ομοίωμα της προσωπικότητας, η εκδήλωση της ζωτικής ενέργειας, όσον αφορά τις δημιουργικές και συντηρητικές λειτουργίες της. Χάρη σ' αυτόν το φορέα, ο άνθρωπος συμμετέχει και ενώνεται με την Παγκόσμια Ζωή. Αποτελεί την έδρα των συναισθημάτων και σ' αυτόν καθρεφτίζεται το μέρος του Ουρανού που αντιστοιχεί σε κάθε άνθρωπο. Γι' αυτό επηρεάζεται έντονα από τα άστρα και συσχετίζεται με την Αστρολογία. Είναι το αστρικό σώμα του Δυτικού εσωτερισμού.
4. ΑΒ, είναι η καρδιά ως έδρα της νοημοσύνης, της φρόνησης, των παθών και της ανδρείας. Είναι αυτό που ζυγίζεται στη ιερή ζυγαριά της θείας Δίκης, γιατί αυτό φορτώνεται με το βάρος των ανθρώπινων πράξεων στη ζωή. Το ΑΒ εμπεριέχει την ψυχή του Κεφέρ, του ιερού σκαραβαίου, ο οποίος συμβολίζει κάθε πνευματική ιδιότητα που βρίσκεται σε κατάσταση ανάπτυξης. Η καρδιά πρέπει λοιπόν να εξαγνιστεί από τις κακίες του κόσμου των φαινομένων, για να ελευθερωθεί ο ιερός σκαραβαίος, δηλαδή το πνεύμα.
5. ΒΑ, είναι η αιώνια ανθρώπινη ψυχή. Συμβολίζεται με ένα χελιδόνι με ανθρώπινο κεφάλι. Είναι η ταξιδιάρικη ψυχή ενός ζωντανού όντος, το οποίο είναι ικανό να εκδηλώνεται στον υλικό κόσμο. Αυτή η αρχή είναι δεμένη μυστικά με το ΚΑ και το ΑΒ, τα οποία είναι, κάπως, σαν τη σκιά της.
6. ΑΚ, είναι το πνεύμα που εγκαταλείπει το σώμα τη στιγμή του θανάτου. Είναι μια φωτεινή αρχή που συμβολίζεται με την ίβυδα. Το να γίνει κανείς ΑΚΟΥ σημαίνει να φτάσει στην τελειότητα.
7. ΣΑΧΟΥ ή ΑΤΜΟΥ, είναι το πνευματικό σώμα, απελευθερωμένο από το ΚΑΤ, το φυσικό σώμα. Είναι το φωτεινό περιτύλιγμα του αιώνιου πνεύματος που συνδέει τον άνθρωπο με το ΠΑΝ. Είναι εκείνο το αγνότατο στοιχείο το οποίο μένει αιωνίως μονάδα, άτομο, πέρα από κάθε αλλαγή και κίνηση του χώρου και του χρόνου.
Υπήρχαν άλλες δύο αρχές, το Ατομικό Ρεν και το Κοσμικό Ρεν της Ηλιακής Συνείδησης, οι οποίες, μαζί με τους 7 φορείς του ανθρώπου, ολοκλήρωναν τη θεία Εννεάδα.
Το παραπάνω άρθρο είναι αντίγραφο από την ιστοσελίδα http://www.nea-acropoli-heraklio.gr/1/183.html
Σύμφωνα με το άρθρο 4 του Ροδοσταυρικού Κανονισμού, το κάθε μέλος ή φίλος της κοινότητας, δικαιούται να πληροφορείται για την προέλευση οποιασδήποτε τοποθέτησης η οποία αποτελεί αντίγραφο προγενέστερης δημοσιευμένης άποψης, μέσα από την παράθεση της πηγής του αρχικού κειμένου".
Λένε πως ο όρος μυστικισμός προέρχεται από τη λέξη μύστης, που σήμαινε εκείνον, ο οποίος ξεπερνώντας τις παραδοσιακές θρησκευτικές μορφές δημόσιας λατρείας, ακολουθούσε νέους δρόμους, αναζητώντας τη σωτηρία στα μυστήρια. Είναι αλήθεια, λοιπόν, ότι από την εξέταση ανάλογων στοιχείων του αρχαίου πολυθεϊστικού πολιτισμού και του νεώτερου χριστιανικού, ο μυστικισμός προβάλλει σαν μια αντιορθολογική εξέγερση εναντίον ενός θρησκευτικού συστήματος, διαμορφωμένου σύμφωνα με τη λογική;
Πρώτα-πρώτα να δούμε τι σημαίνει ο όρος μυστικισμός, τουλάχιστον, όπως διαβάζουν όλοι οι Έλληνες στις εγκυκλοπαίδειες και στα διάφορα λεξικά:
Μυστικισμός είναι μία φιλοσοφικο-θρησκευτική στάση, που επιζητεί, αντίθετα προς κάθε ορθολογική ή ενορατική μεσολάβηση, την άμεση προσέγγιση με το θείο• ο όρος μυστικισμός προέρχεται από τη λέξη μύστης, που σήμαινε εκείνον, ο οποίος ξεπερνώντας τις παραδοσιακές θρησκευτικές μορφές δημόσιας λατρείας, ακολουθούσε νέους δρόμους, αναζητώντας τη σωτηρία στα μυστήρια. Είναι ένα φιλοσοφικό σύστημα, ένα θρησκευτικό δόγμα κατά το οποίο ο άνθρωπος αποκτά τη γνώση τού θείου και την τελειότητα με έντονη ενατένιση που φθάνει ως την έκσταση και ενώνει έτσι τον άνθρωπο με το θείο κατά μυστηριώδη τρόπο.
Από την εξέταση ανάλογων στοιχείων του αρχαίου πολυθεϊστικού πολιτισμού και του νεώτερου χριστιανικού, ο μυστικισμός προβάλλει σαν μια αντιορθολογική εξέγερση εναντίον ενός θρησκευτικού συστήματος, διαμορφωμένου σύμφωνα με τη λογική.
Οι τρόποι εξέγερσης περιλαμβάνονται στις δυνατότητες που προσφέρουν οι διάφορες θρησκείες, για να καταστήσουν θετικά τα χαοτικά στοιχεία (και κατά συνέπεια αρνητικά) τα κοσμικά - του σύμπαντος δηλαδή - στοιχεία που χαρακτηρίζουν διαλεκτικά τις ιδιαίτερες διαμορφώσεις.
Τι γινόταν στην αρχαία Ελλάδα;
Στην αρχαία Ελλάδα μια ανυπέρβλητη διαχωριστική γραμμή χώριζε τους αθάνατους θεούς από τους θνητούς ανθρώπους. Ο δελφικός χρησμός συνιστούσε στον άνθρωπο να στέκεται μέσα στα όριά του, θέλοντας να του υποδείξει την ευθεία οδό που όριζε μια πατροπαράδοτη ηθικο-θρησκευτική άποψη.
Ο άνθρωπος που ζητούσε να ξεπεράσει τα όρια αυτά ήταν ένοχος ύβρεως (αυθάδειας, αλαζονείας) και η ύβρις ήταν αιτία της απώλειας που εκδηλωνόταν ως μανία (άτη = σύγχυση φρενών).
Ύβρις και άτη, εκφράσεις του χαοτικού στο παραδοσιακό θρησκευτικό σύστημα, έγιναν και οι δυο θετικές μορφές του ελληνικού μυστικισμού.
Έτσι, κατέληξαν να διακηρύσσουν σε τελετουργικούς τύπους «είμαι όμοιος με Θεό» ή και να ταυτίζονται με τον λατρευόμενο Θεό, ξεπερνώντας όλα τα όρια της κατάστασης του θνητού. Κι έτσι οι εκδηλώσεις μανίας (άτης) πήραν τελετουργική μορφή σε οργιαστικές πρακτικές, στις οποίες οι μετέχοντες μπορούσαν και επίσημα να αποκαλούνται «μαινόμενοι» (π.χ. οι μαινάδες, οπαδοί της διονυσιακής λατρείας).
Στην Ινδία
Στην Ινδία, μια σημαντική μορφή μυστικισμού προσφέρει η «απάρνηση», που αποτελεί την τελευταία βαθμίδα της βραχμανικής μύησης, με την οποία το άτομο απαρνείται όλα τα προνόμια κάστας και βαθμών, σε μια κοινωνία, που, συμμορφούμενη με την απόλυτη τάξη, αρνιέται τη δυνατότητα ανάπτυξης του ατόμου που είναι ενταγμένο σ’ αυτήν από τη γέννησή του, όπως ένα οποιοδήποτε φυσικό αντικείμενο.
Ο απαρνούμενος (σαννυάσι) γίνεται με τον τρόπο αυτόν ένας μυημένος στην απόλυτη «αταξία». Μια νέα τάξη θα βρει μέσα του με την άσκηση (γιόγκα). Εκτός όμως από τις δυνατότητες αυτές που προσφέρει ο ινδουισμός, ο οποίος από την άποψη αυτή ορίζεται ως η «θρησκεία της κάστας και της απάρνησης» (Λουί Ντιμόν), στην Ινδία πρέπει να ληφθούν υπόψη και θρησκευτικές ομάδες, που έχουν αποσπαστεί από τον καθαυτό ινδουισμό ύστερα από μια μυστικιστική επανάσταση.
Στον ταντρισμό, π.χ., παρατηρείται μια τυπική ανατροπή αξιών: εφαρμόζεται η άσκηση (γιόγκα) της απόλαυσης (μπόγκα), ενώ κατά την παράδοση η ασκητική γιόγκα είναι ακριβώς το αντίθετο της εγκόσμιας απόλαυσης. Υπάρχουν επίσης οι διάφορες αιρέσεις, που, καθορίζοντας μια σχέση αφοσίωσης του ατόμου σε έναν προσωπικό θεό (π.χ. στον Κρίσνα), εξεγείρονται κατά της παράδοσης, με το να αρνιούνται τους άλλους θεούς ή με το να μην αναγνωρίζουν την ιερότητα τους.
Ο χριστιανικός μυστικισμός
Και ο χριστιανικός μυστικισμός, όμως, βασίζεται στην απάρνηση της εγκόσμιας τάξης• στην πράξη, η άρνηση αυτή μπορεί να εμφανιστεί ως μια πτώση στο «χαοτικό»• αυτή θα ήταν η πρώτη φάση της μυστικιστικής ανάπτυξης, εκείνη που ο μεγάλος μυστικιστής της Δυτικής Εκκλησίας Ιωάννης του Σταυρού ονόμασε «νύχτα των αισθήσεων». Ύστερα από την εκμηδένιση αυτή, η άσκηση οδηγεί κατευθείαν στον Θεό.
Ο ισλαμικός μυστικισμός
Ο ισλαμικός μυστικισμός αντιπροσωπεύεται κυρίως από τους σούφι, οι οποίοι, στην εκστατική τους κατάσταση, αισθάνονται «χαμένοι στη θάλασσα της ενότητας σαν ένα κύμα» και νιώθουν ότι είναι αχώριστοι. Η πρακτική της έκστασης απαντάται σε όλες σχεδόν τις θρησκείες, ακόμα και σ’ εκείνες που βρίσκονται στην πρωτόγονη στάθμη, αλλά επειδή η έκσταση ανήκει στη φαινομενολογία του μυστικισμού, είναι ανάγκη να προηγηθεί απ’ αυτήν μια εκλογή τρόπου ζωής, που να περιλαμβάνει την απάρνηση της κατεστημένης τάξης.
Φαίνεται ότι η σκέψη περί τριαδικότητας ορισμένων στοιχείων ήταν κοινή αντίληψη πολλών στον αρχαίο ελληνικό κόσμο και όχι μόνον στον χριστιανισμό! Ο Ιάμβλιχος, για παράδειγμα, ακολουθώντας έναν πολυθεϊστικό συγκρητισμό τοποθέτησε πάνω από το Ένα Αγαθό ένα ακόμη ανώτερο θεϊκό ον, διεύρυνε και διάρθρωσε έναν πολυπληθή σε θεούς ουρανό με πλήθη θεϊκών όντων καταταγμένων σε διάφορες βαθμίδες, με υπέρ- και υπο-ανθρώπινα όντα, μεταξύ των οποίων βρίσκεται η διαιρεμένη στα τρία ανθρώπινη ψυχή, δίπλα σε έναν διαιρεμένο επίσης στα τρία κόσμο του νου.
Είναι γνωστό ότι ο Ιάμβλιχος από τη Χαλκίδα, ήταν ένας φιλόσοφος του 3ου-4ου αιώνα μ.Χ. (περίπου 275-330). Υπήρξε μαθητής του Ανατόλιου και ύστερα - στη Ρώμη - του Προφύριου από την Τύρο. Στη συνέχεια δίδαξε ο ίδιος νεοπλατωνική φιλοσοφία στην Απάμεια, ιδρύοντας έτσι μια συριακή νεοπλατωνική σχολή με ξεχωριστά δικά της χαρακτηριστικά: την αποδοχή της ανατολικής μαγείας, τη σύνδεση φιλοσοφίας και αποκρυφισμού και την πρόσμειξη πυθαγορικής μυστικιστικής αριθμολογίας. Με τον τρόπο αυτό ο Ιάμβλιχος διεύρυνε τη φιλοσοφία του Πλωτίνου που είχε διδαχθεί από τον Πορφύριο, συγχρόνως όμως προσπάθησε να συστηματοποιήσει αυτήν την καθόλου πια ευκολονόητη διδασκαλία.
Η κάθαρση της ψυχής γίνεται μέσω της προσευχής, της τιμωρίας, του μαγικού εξορκισμού και άλλων βοηθητικών μέσων αποκρυφιστικού τύπου. Ο Ιάμβλιχος πρόβαλε με τρόπο εντυπωσιακό τη βοήθεια που βρίσκει η ψυχή, κατά τη διαδικασία της εξύψωσης της, στον λαϊκό αποκρυφισμό, στα θρησκευτικά έθιμα και στις λατρευτικές τελετουργίες (θεουργία).
Η αρχή της τριαδικής διαίρεσης
Την αρχή της τριαδικής διαίρεσης ο Ιάμβλιχος τη χρησιμοποίησε και στα ερμηνευτικά του Πλάτωνα έργα του: ξεχωρίζοντας τις περιοχές σε «φυσική», «μεταφυσική» και «ηθική» συστηματοποίησε με έναν καινούργιο τρόπο την ερμηνεία του Πλάτωνα έχοντας προφανώς τη δυνατότητα να στηριχτεί σε προεργασίες του Πορφύριου.
Τα έργα του Ιάμβλιχου, που μας σώθηκαν είναι - με μία μόνο εξαίρεση - μέρη μιας εκτεταμένης παρουσίασης των πυθαγορικών διδασκαλιών: αυτή η συλλογή των πυθαγορικών διδασκαλιών (Συναγωγή των Πυθαγορείων δογμάτων) περιλάμβανε 10 βιβλία, από τα οποία μας παραδόθηκαν τα ακόλουθα:
Βιβλίο 1: Βιογραφία του μεγάλου δασκάλου (Περί του Πυθαγορικού βίου, μια καθαρά νεοπλατωνική παρουσίαση χωρίς θεμελιωμένες πληροφορίες).
Βιβλίο 2: Προτροπή στη φιλοσοφία (Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν).
Βιβλίο 3: Εξήγηση και σχολιασμός της πυθαγορικής αριθμολογίας (Περί της κοινής μαθηματικής επιστήμης).
Βιβλίο 4: Σχολιασμός της Αριθμητικής εισαγωγής του Νικόμαχου από τα Γέρασα.
Βιβλίο 7: Για το μυστικό περιεχόμενο των αριθμών (Τα θεολογούμενα της αριθμητικής).
Τα υπόλοιπα (χαμένα) βιβλία πραγματεύονταν θέματα φυσικής, ηθικής, μουσικής, αστρονομίας. Ξεχωριστό από όλα αυτά είναι το σύγγραμμα για τα αιγυπτιακά μυστήρια, παρουσιασμένο με τη μορφή απαντητικής επιστολής του ιερέα Αβάμμωνα σ' ένα γράμμα του Πορφύριου ( Αβάμμωνος διδασκάλου προς την Πορφυρίου προς Ανεβώ επιστολήν απόκρισις. Συνήθως μνημονεύεται με τον τίτλο Περί μυστηρίων). Η επιστολή εξηγεί και υπερασπίζεται την ανάγκη να υπάρχουν τα μαντεία, η αστρολογία και οι διάφορες μαγικές τελετουργίες• έτσι το έργο πρόσφερε στους κατοπινούς μια πολύτιμη εικόνα των μεθόδων που χρησιμοποιούσε η λαϊκή παραθρησκεία της ύστερης αρχαιότητας (Βλέπε επιτομές στη λατινική μετάφραση του Marsilius Ficinus για πρώτη φορά το 1497 στη Βενετία).
Ποιά είναι τα χαμένα έργα του Ιάμβλιχου
Τα χαμένα έργα του Ιάμβλιχου είναι: Περί θεών, Περί ψυχής, Περί Χαλδαϊκής θεολογίας, επίσης εννέα υπομνήματα σε πλατωνικά και αριστοτελικά έργα (στον Τίμαιο, στον Αλκιβιάδη Ι, στον Φαίδρο, στον Φίληβο, στον Παρμενίδη - στις Κατηγορίες, στο Περί ερμηνείας, στα Αναλυτικά πρότερα, στα Φυσικά).
Η συστηματική παρουσίαση και η συμπερίληψη των λαϊκών θρησκευτικών αποκρυφιστικών δοξασιών κίνησε ένα πλατύ ενδιαφέρον για τα έργα του Ιάμβλιχου και του αύξησε το αναγνωστικό κοινό• η διδακτική, από την άλλη μεριά, δραστηριότητα του και τα θαύματα που του απέδιδαν έκαναν ακόμη μεγαλύτερη την επίδρασή του. Ο αυτοκράτορας Ιουλιανός συγκαταλεγόταν μεταξύ των οπαδών του (πβλ. τους λόγους του για τον θεό Ήλιο και για τη Μητέρα των θεών).
Μαθητές του Ιάμβλιχου ήταν: ο Αιδέσιος από την Καππαδοκία, ο Θεόδωρος από την Ασίνη και ο Σώπατρος από την Απάμεια, ο δε Ευνάπιος από τις Σάρδεις έγραψε μια βιογραφία του, όπως τουλάχιστον διαβάζουμε σε διάφορες εγκυκλοπαίδειες και λεξικά.
Η περίοδος της νεότερης φιλοσοφίας ξεκινάει, κατά σύμβαση, τον 17ο αιώνα, διαμορφώνοντας το θεωρητικό πλαίσιο της εποχής και της κοσμοαντίληψης που σήμερα ονομάζουμε νεωτερικότητα. Έτσι η νεότερη φιλοσοφία αγκαλιάζει δύο τουλάχιστον αιώνες στους οποίους δεσπόζουν τρεις μεγάλοι φιλοσοφικοί σταθμοί: ο εμπειρισμός, ο ορθολογισμός και η κριτική φιλοσοφία του Καντ, η οποία ανοίγει τον δρόμο για τον γερμανικό ιδεαλισμό. Την ίδια περίοδο υπάρχουν ασφαλώς και άλλα ρεύματα σκέψης, όπως για παράδειγμα ο Διαφωτισμός, τα οποία όμως εντάσσονται μάλλον στην ιστορία των ιδεών παρά στην ιστορία της φιλοσοφίας. Βεβαίως η προηγούμενη διάκριση, κάπως σχηματική, αναφέρεται στην ενδιαφέρουσα θεωρητική συζήτηση που άνοιξε τα τελευταία χρόνια γύρω από τα ζητήματα της ιστορίας της φιλοσοφίας, συζήτηση που κατέδειξε την ανάγκη να διατυπωθεί ένα είδος κριτικής ιστορίας και κριτικής φιλοσοφίας της ίδιας της ιστορίας της φιλοσοφίας.
Ειδικότερα εδώ θα ασχοληθούμε με τον κλασικό ορθολογισμό. Ορθολογισμός ή ρασιοναλισμός είναι η φιλοσοφική θέση που διδάσκει ότι η αληθινή φύση της πραγματικότητας μπορεί να γίνει γνωστή αποκλειστικά μέσω του ορθού λόγου, της recta ratio, σύμφωνα με τη λατινική έκφραση των φιλοσόφων της εποχής. Αν ο ορθολογισμός ασχολείται κυρίως με τη γνώση, την προέλευσή της και την κατάκτησή της από τον άνθρωπο, ωστόσο δεν περιορίζεται μόνο στο γνωσιοθεωρητικό πεδίο, αλλά επεκτείνεται στον χώρο της μεταφυσικής και της οντολογίας. Σύμφωνα με τους ορθολογιστές φιλοσόφους επειδή η πραγματικότητα έχει μια εγγενώς ορθολογική δομή, υπάρχουν αλήθειες τις οποίες ο νους μπορεί να συλλάβει άμεσα δίχως τη διαμεσολάβηση των αισθήσεων. Ασφαλώς με αυτή την έννοια στοιχεία ορθολογισμού εντοπίζονται σε πολλές φιλοσοφίες από την αρχαιότητα ως τις ημέρες μας. Ωστόσο ο ορθολογισμός ως σταθμός που ορίζει και θέτει τους κανόνες της νεότερης ορθολογικότητας γεννιέται με το έργο τριών σπουδαίων στοχαστών: Καρτέσιος, Σπινόζα, Λάιμπνιτς. Η μεταφυσική ένταση με την οποία οι φιλόσοφοι αυτοί προβάλλουν τη δύναμη του λόγου οδήγησε έναν σύγχρονο φιλόσοφο, τον Μερλό-Ποντύ, να μιλήσει για Μεγάλο Ορθολογισμό.
Ο Καρτέσιος (1596-1650)
Ο Καρτέσιος είναι ιδρυτής της νεότερης φιλοσοφίας, και τούτο κατά γενική σχεδόν ομολογία. Μάλιστα, σύμφωνα με τον Χέγκελ, δεν πρόκειται απλώς για ιδρυτή αλλά για κανονικό ήρωα ο οποίος τόλμησε να ξαναπάρει τα πράγματα από την αρχή. Είναι αλήθεια ότι ο Καρτέσιος ξεκινά τη φιλοσοφία του από μηδενική βάση. Τούτο σημαίνει ότι με μια εντυπωσιακή πράγματι χειρονομία παραμερίζει όλη την προηγούμενη σχολαστική φιλοσοφία και προχωρά στην άρθρωση ενός καινοτόμου φιλοσοφικού λόγου, με κεντρικό άξονα την πίστη στην ικανότητα του ανθρώπινου λογικού. Ο Καρτέσιος ισχυρίζεται ότι η μαθηματική μέθοδος είναι το πρότυπο της ασφαλούς γνώσης των πραγμάτων στο σύνολό τους. Με εκκίνηση τη μέθοδο της ριζικής αμφιβολίας, η οποία θα καταλήξει στην πρώτη αδιαμφισβήτητη αλήθεια, το «cogito ergo sum», καθίσταται δυνατή, μέσω των σαφών και ευκρινών ιδεών, η θεμελίωση ενός επιστημονικού λόγου που τείνει να αγκαλιάσει όλες τις πτυχές της ανθρώπινης γνώσης και δράσης.
Η μεταφυσική αναζήτηση στην καρτεσιανή φιλοσοφία προσπαθεί να απαντήσει σε δύο κυρίως ερωτήματα. Το πρώτο μπορεί να διατυπωθεί ως εξής: αν έχω μια σαφή και ευκρινή ιδέα, η οποία είναι αληθής σύμφωνα με τις εσωτερικές απαιτήσεις του λόγου, υπάρχει άραγε κάποιο πραγματικό ον που να ανταποκρίνεται σ' αυτήν; Η απάντηση είναι καταφατική, διότι πρόκειται ακριβώς για τον εαυτό μου, ο οποίος υπάρχει όπως ακριβώς τον νοώ: εγώ σκέφτομαι και, εφόσον σκέφτομαι, υπάρχω. Το δεύτερο ερώτημα αφορά το αν οι σαφείς και ευκρινείς ιδέες μου έχουν αντίκρισμα στην πραγματικότητα, δηλαδή αν ό,τι μου δείχνει καθαρά ο λόγος μου αποτελεί έκφραση ενός καθολικού λόγου ή αν πρόκειται απλώς για υποκειμενική κρίση. Η απάντηση είναι και εδώ καταφατική, επειδή την εγγυάται ο ίδιος ο Θεός: ο λόγος μου, στο μέτρο που εκφράζει σαφείς και ευκρινείς ιδέες, δεν μπορεί παρά να είναι ορθός. Έτσι, με την απόδειξη της ύπαρξης του Θεού, ο Καρτέσιος πετυχαίνει την εγκυρότητα κάθε λογικής απόδειξης, ώστε να θεμελιωθεί αναμφίβολα η πλήρης αντιστοιχία μεταξύ των ορθολογικών ιδεών μας και των νόμων της φύσης. Κατά συνέπεια ακολουθώντας τους κανόνες του ορθού λόγου η σκέψη μας μπορεί να γνωρίσει το πραγματικό. Σε τί συνίσταται όμως η πραγματικότητα; Σε δύο υποστάσεις ή ουσίες: την έκταση (χώρος, υλικά σώματα) και τη νόηση (ψυχή, νους, ιδέες). Αυτός είναι επιγραμματικά ο περίφημος καρτεσιανός δυϊσμός. Με την έννοια αυτή ο άνθρωπος ορίζεται ως ένωση δύο υποστάσεων, σώμα-ψυχή, οι οποίες βρίσκονται σε αλληλεπίδραση μεταξύ τους, με το ψυχικονοητικό στοιχείο να κατέχει πάντως προνομιακή θέση. Σ' αυτή τη θέση εξάλλου ο Καρτέσιος αποδίδει την ελεύθερη βούληση του ανθρώπου, το αυτεξούσιο: ως προς την ελευθερία του ο άνθρωπος αποτελεί τρόπον τινά μικρογραφία του Θεού.
Ωστόσο υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να γνωρίσει ο άνθρωπος με τον λόγο, και τούτο είναι η ουσία της θεϊκής φύσης: ο Θεός παραμένει κατά βάθος ακατανόητος, εφόσον είναι άπειρος, ενώ αντίθετα ο ανθρώπινος νους είναι πεπερασμένος. Ακριβώς στο σημείο αυτό θα αντιδράσουν έντονα τόσο ο Σπινόζα όσο και ο Λάιμπνιτς, για διαφορετικούς λόγους ο καθένας. Με την αντιπαράθεση των δύο αυτών στοχαστών στο καρτεσιανό πρότυπο, το οποίο προφανώς προϋποθέτουν, μπορούμε να πούμε ότι ξεκινά η περίοδος των μετακαρτεσιανών φιλοσόφων.
Ο Σπινόζα (1632-1677)
Η σκέψη του Σπινόζα διαφέρει από την καρτεσιανή σε ορισμένα καίρια σημεία, έτσι ώστε έχουμε να κάνουμε με διαφορετική φιλοσοφία, παρά τη θεματική συνάφεια και το παρεμφερές εννοιολογικό πλαίσιο των δύο συστημάτων. Κατ' αρχάς ο σπινοζισμός δεν αποτελεί μόνο μεταφυσικό οικοδόμημα αλλά είναι και μια εντυπωσιακή προσπάθεια για να βρεθεί και να καταδειχθεί ένας μη θρησκευτικός δρόμος για τη σωτηρία των ανθρώπων. Ο δηλωμένος αυτός στόχος του φιλοσόφου οδηγεί τον Σπινόζα στην παραγωγή μιας πρωτότυπης θεωρίας των παθών, μιας πολιτικής φιλοσοφίας, καθώς και μιας θεωρίας της ιστορίας, σε αντίθεση με τον Καρτέσιο, ο οποίος δηλώνει αδιάφορος για την πολιτική και απορρίπτει ως περίπου άχρηστη την ιστορική γνώση. Αλλά η βασική διαφωνία του Σπινόζα ως προς τον καρτεσιανισμό σχετίζεται με την καθολική εμβέλεια του ορθολογισμού. Η πραγματικότητα ή είναι απολύτως κατανοήσιμη ή είναι εντελώς ακατανόητη, θα ισχυριστεί ο Σπινόζα, σύμφωνα με την τολμηρή πρόταση του οποίου η ανθρώπινη σκέψη μπορεί να γνωρίσει στην εντέλεια τον Θεό, πράγμα που η σπινοζική φιλοσοφία δηλώνει με τρόπο λιτό: «Έχουμε την ιδέα του Θεού». Το γεγονός ότι ο σπινοζικός ορθολογισμός είναι απόλυτος, δεν σημαίνει ότι είναι και τυφλός ή αφελής. Αναγνωρίζει πράγματι την ισχύ των παθών, των αισθήσεων, της φαντασίας και της εμπειρίας• στον βαθμό αυτό εξάλλου ο ορθολογισμός του Σπινόζα είναι απόλυτος. Ενσωματώνει πράγματι τις ανορθόλογες πλευρές τόσο της σκέψης όσο και της συμπεριφοράς μας.
Σε ό,τι αφορά την περιγραφή της πραγματικότητας ο Σπινόζα απορρίπτει τον δυϊσμό, δεχόμενος μία και μοναδική υπόσταση την οποία ονομάζει Θεό ή Φύση. Συνέπεια του γεγονότος αυτού αποτελεί η ισοτιμία ή ο παραλληλισμός μεταξύ σώματος και ψυχής, όπου ψυχή είναι η ιδέα του σώματος, δηλαδή το ίδιο πράγμα θεωρημένο υπό διαφορετικό κατηγόρημα ή, απλούστερα, από διαφορετική σκοπιά. Το σώμα είναι μια τροπή της έκτασης, η ψυχή μια τροπή της νόησης. Ένα καίριο επακόλουθο της ταύτισης του Θεού με τη Φύση είναι και η σπινοζική αντίληψη περί ελευθερίας. Όλα τα πράγματα στη φύση είναι καθορισμένα να υπάρχουν και να ενεργούν με συγκεκριμένους τρόπους. Οι άνθρωποι καθορίζονται από δεδομένες αιτίες, ώστε να ενεργούν με τον έναν ή τον άλλον τρόπο. Συνήθως όμως αγνοούν παντελώς αυτές τις αιτίες, ενώ ταυτοχρόνως έχουν συνείδηση των επιθυμιών και των επιδιώξεών τους. Εξαιτίας της πλήρους αυτής άγνοιας ως προς τις αιτίες, θεωρούν ότι είναι ελεύθεροι τόσο στις αποφάσεις όσο και στις πράξεις τους. Σε τούτο συνίσταται η ψευδαίσθηση της ελεύθερης βούλησης. Η ελευθερία στον Σπινόζα είναι το άλλο όνομα της αναγκαιότητας. Στην προοπτική αυτή, απόλυτη ελευθερία θα ήταν η τέλεια γνώση της αναγκαιότητας, κάτι εξαιρετικά δύσκολο για τους ανθρώπους, εφόσον αγνοούν την άπειρη αλυσίδα των εξωτερικών, αλλά και των εσωτερικών, αιτίων που τους καθορίζουν ανά πάσα στιγμή. Οι εξωτερικές αιτίες όμως, και τούτο πρέπει να τονιστεί, δεν προκύπτουν βάσει ενός ορισμένου προϋπάρχοντος σχεδίου, δεν επιτελούν δηλαδή κάποιον σκοπό ή, με άλλα λόγια, η οντολογία δεν υποτάσσεται στην τελεολογία. Στον Σπινόζα η πραγματικότητα είναι κατανοητή στο σύνολό της, χωρίς όμως να τη βαραίνει κανένα υπερβατικό νόημα, κανενός είδους έξωθεν σκοπός. Κατά συνέπεια στο οντολογικό επίπεδο είναι άτοπο να μιλούμε για σκοπό ή, τέλος, το μόνο που θα μπορούσαμε να πούμε είναι ότι η αναγκαιότητα συνιστά αυτοσκοπό, δηλαδή δεν έχει άλλο τέλος εκτός του εαυτού της.
Ο σπινοζικός ντετερμινισμός είναι λοιπόν απόλυτος από μεταφυσική και από οντολογική άποψη. Εν τούτοις επειδή ακριβώς πρόκειται για ντετερμινισμό που δεν εμπεριέχει το παραμικρό ίχνος τελεολογίας, η σπινοζική σύλληψη περί αναγκαιότητας δεν καταλήγει να είναι για τους ανθρώπους ένα πεπρωμένο, δεν οδηγεί στο κισμέτ ή σε οποιασδήποτε μορφής μοιρολατρία. Αντίθετα η κατανόηση του καθορισμένου και αναγκαίου χαρακτήρα των όσων συμβαίνουν στη φύση και στη ζωή τους βοηθάει και διευκολύνει τελικά τους ανθρώπους, στο μέτρο που συλλαμβάνουν τα γεγονότα ως αναγκαία και, άρα, ταράζονται λιγότερο εξαιτίας τους. Έτσι μπορούν να αντιδρούν καλύτερα, δηλαδή πιο ενεργητικά και πιο αυτόνομα, στα εξωτερικά ερεθίσματα, στους εξωτερικούς καθορισμούς. Ακριβώς στο μέτρο που οι άνθρωποι είναι ενεργητικοί και αυτόνομοι, είναι επίσης χαρούμενοι, παραγωγικοί και, εν τέλει, ελεύθεροι και ευτυχισμένοι.
Ο Λάιμπνιτς (1646-1716)
Ο Λάιμπνιτς θα αντιπαρατεθεί τόσο στον καρτεσιανισμό όσο και στον σπινοζισμό. Ο καρτεσιανός δυϊσμός απορρίπτεται, καθώς η έκταση (ή ο χώρος) δεν θεωρείται πλέον υπόσταση ούτε κατηγόρημα, αλλά εκλαμβάνεται ως τάξη σύμφωνα με την οποία υπάρχουν οι άπειρες υποστάσεις τις οποίες ο Λάιμπνιτς ονομάζει μονάδες. Κάθε μονάδα, παρ' όλο που είναι ατομική, αποτελεί από μόνη της έναν ολόκληρο κόσμο ή μάλλον μία άποψη του κόσμου, έναν μικρόκοσμο. Κάθε μονάδα προϋποθέτει όλες τις άλλες και συγχρόνως αντικατοπτρίζει τρόπον τινά ολόκληρο το Σύμπαν. Έτσι ξεδιπλώνεται η σαγηνευτική λαϊμπνιτσιανή διαλεκτική μεταξύ του ατομικού και του καθολικού. Οι μονάδες χωρίζονται σε ανώτερες και κατώτερες, αναλόγως με την ενέργεια που περιέχουν, αποτελώντας με αυτόν τον τρόπο ένα ιεραρχικό σύστημα. Η κάθε μονάδα χαρακτηρίζεται από αυτονομία και αυτενέργεια, καθώς δεν επικοινωνεί με τις άλλες. Ο Θεός είναι εκείνος που συνδυάζει μεταξύ τους τις κλειστές, «δίχως πόρτες και παράθυρα», μονάδες. Ο Θεός έχει υπολογίσει εκ των προτέρων τα πάντα μέσα στον κόσμο, όπου και κυριαρχεί μια προκαθορισμένη ή προδιαγεγραμμένη αρμονία. Σε τούτο οφείλεται άλλωστε και η δυνατότητα ορθολογικής γνώσης για τους ανθρώπους: ο Θεός γίνεται αντιληπτός σαν αρχιτέκτονας της μηχανής του Σύμπαντος και σαν μονάρχης στο θεϊκό βασίλειο των πνευμάτων.
Σε ό,τι αφορά τις σχέσεις του σώματος με την ψυχή, ο Λάιμπνιτς θέτει την πλήρη αυτονομία των δύο αυτών στοιχείων. Το σώμα και η ψυχή ακολουθούν το καθένα τους δικούς του νόμους: η ψυχή καθορίζεται από τα τελικά αίτια (τελεολογία), το σώμα από τα ποιητικά αίτια (φυσική μηχανική) χωρίς να έχει τη δυνατότητα το ένα να δρα επί του άλλου, παρ' όλο που εμφανίζονται σαν σε διαρκή αλληλεπίδραση. Πηγή αυτής της ψευδαίσθησης είναι η αρμονία που ο Θεός όρισε να βασιλεύει ανάμεσά τους. Η αρμονία σώματος-ψυχής οφείλεται λοιπόν σε μια προκαθορισμένη εσωτερική αρχή, σαν να επρόκειτο για δύο συγχρονισμένα ρολόγια που έχουν ρυθμιστεί και λειτουργούν κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο, δίχως το ένα να επιδρά στο άλλο.
Μέσα στο λαϊμπνιτσιανό σύμπαν, που διέπεται εξ' αρχής από τη θεία πρόνοια, πώς μπορεί να εξηγηθεί η ύπαρξη του κακού; Πώς γίνεται να υπάρχει κακό στον καλύτερο δυνατό κόσμο, τον οποίο ο Θεός επιλέγει και ενεργοποιεί ανά πάσα στιγμή; Στην πραγματικότητα ο Θεός δεν είναι υπεύθυνος για το προπατορικό αμάρτημα. Μπορεί να επιτρέπει την ύπαρξη του κακού αλλά επιθυμεί μόνο το καλό. Η ρίζα του κακού βρίσκεται στον άνθρωπο επειδή αυτός, ως δημιούργημα, είναι ατελής και όχι τέλειος σαν τον δημιουργό Θεό. Μέσα στον καλύτερο δυνατό κόσμο λοιπόν η ανθρώπινη ελευθερία κατέχει την εξέχουσα θέση που της αρμόζει. Η ελευθερία συνίσταται τελικά στο ότι ο Θεός δίνει μια μικρή κλίση στην ψυχή του ανθρώπου, χωρίς όμως να την εξαναγκάζει σε οποιαδήποτε πράξη.
Ως συμπέρασμα θα μπορούσε να υποστηριχθεί ότι ο κλασικός ορθολογισμός αποτέλεσε σημαντικό σταθμό, ο οποίος καθόρισε σε μεγάλο βαθμό την ιστορία της φιλοσοφίας. Δίχως υπερβολή, τίποτε δεν θα ήταν ίδιο στη σύγχρονη σκέψη αν δεν υπήρχαν τα τρία φιλοσοφικά συστήματα που συνοπτικά εκτέθηκαν προηγουμένως. Αφήνοντας κατά μέρος την πρόοδο των επιστημών (κυρίως των μαθηματικών, χάρη στους Καρτέσιο και Λάιμπνιτς), ας θυμηθούμε ότι η καρτεσιανή φιλοσοφία συνέβαλε στη συγκρότηση του νεωτερικού υποκειμένου και άνοιξε τον δρόμο προς τις φιλοσοφίες της συνείδησης, τη φαινομενολογία και τον υπαρξισμό. Ακόμη και η «γενετική γραμματική» που προσφάτως πρότεινε ο Τσόμσκι έχει χαρακτηριστεί καρτεσιανής έμπνευσης. Η σκέψη του Λάιμπνιτς τροφοδότησε φιλοσόφους και καλλιτέχνες, άνοιξε τον δρόμο στον προοπτικισμό, έδωσε υλικό στην επιστήμη αλλά και στη λογοτεχνία με την ιδέα των άπειρων δυνατών κόσμων. Τέλος ο σπινοζισμός, εμπνέοντας τα εντονότερα αισθήματα θαυμασμού (π.χ. στους Φρόιντ, Αϊνστάιν, Μπόρχες) αλλά και αποστροφής, ανάγκασε τον Χέγκελ να αποφανθεί ότι «ο Σπινόζα αποτελεί κομβικό σημείο στη νεότερη φιλοσοφία• το δίλημμα είναι: ή Σπινόζα ή όχι φιλοσοφία».
Οι απλανείς αστέρες είναι λαμπερά ουράνια σώματα, τοποθετημένα στους αστρολογικούς μας αστερισμούς και βρίσκονται χιλιάδες έτη φωτός πέρα από το ηλιακό μας σύστημα.
Επειδή η κίνηση τους είναι απίστευτα αργή, φαίνονται σαν να έχουν «παγιωμένες θέσεις» στο ουράνιο στερέωμα, και για τον λόγο αυτό αναφέρονται ήδη από την αρχαιότητα, ως απλανείς ή σταθεροί αστέρες.
Η ισχύς ενός απλανούς αστέρα υπολογίζεται σε σχέση με την ένταση της φωτεινότητάς του, που τον κάνει περισσότερο ή λιγότερο ευδιάκριτο με γυμνό μάτι στο ουράνιο στερέωμα. Η έντασή του αυτή ταξινομείται σε μεγέθη (magnitute). Έτσι έχουμε τους σταθερούς αστέρες Α΄, Β΄, Γ ΄, Δ΄ μεγέθους κ.ο.κ . Α΄ μεγέθους αστέρες, όπως οι Capella και Spica είναι λαμπρότεροι και τείνουν να ασκούν μεγαλύτερη επίδραση απ’ ότι οι Β’ μεγέθους αστέρες, όπως οι Castor και Scheat . Ακόμα λιγότερη επιρροή εκπέμπουν οι Γ΄ μεγέθους αστέρες, όπως οι Pleiades και Vindemiatrix. Για να μην μείνουν υπόνοιες, πρέπει να ξεκαθαρίσουμε πως οι Α΄ μεγέθους απλανείς αστέρες, δεν είναι πάντα σημαντικότεροι από τους λιγότερο φωτεινούς. Παρ' όλα αυτά, εδώ θα δοθεί έμφαση στους σταθερούς Α΄ μεγέθους, και στην συνέχεια θα γίνει λόγος και για κάποιους μικρότερου μεγέθους μα καθόλου ελάσσονος σημασίας, οι οποίοι είναι ιδιαίτερα γνωστοί στους αστρολογικούς κύκλους. Κάθε χάρτης είναι διαφορετικός. Σε κάποιους γενέθλιους χάρτες, οι πλανήτες μπορεί να συνδέονται με μικρότερου μεγέθους αστέρες, ενώ οι Α΄ μεγέθους αστέρες να μην επιδρούν με κανέναν τρόπο. Σε κάποιους χάρτες μάλιστα δεν υπάρχει καμμία σύνδεση με καμμία από τις κατηγορίες απλανών.
Η πρωταρχική έρευνα, μελέτη και εργασία για τους απλανείς αστέρες, έγινε από τους Άραβες και τους Έλληνες αρκετά χρόνια προ Χριστού. Μεταγενέστεροι αστρολόγοι όπως η Vivian Robson , η συγγραφέας του «The Fixed Stars and Constellations in Astrology» συνήθως απλά παπαγαλίζουν εκείνα τα πρώτα ευρήματα, χωρίς έτσι να προσφέρουν σαφή εικόνα με την απόδοσή τους, η οποία δεν είναι προσαρμοσμένη στα σημερινά δεδομένα, πράγμα το οποίο κάνει τις διατυπώσεις τους τουλάχιστον δυσνόητες στο ευρύ κοινό. Προσπάθησα να προσθέσω κάποιες απαραίτητες επεξηγήσεις για την κατανόηση του θέματος. Παρακαλώ να καταφύγετε στις παραπομπές στο τέλος του άρθρου για περαιτέρω μελέτη και πληροφορίες. Οι θέσεις των απλανών αστέρων Α΄ μεγέθους που παραθέτονται εδώ αφορούν το έτος 2000 (σημείωση: οι απλανείς αστέρες προχωρούν στο ζωδιακό κύκλο σε ρυθμούς των 50΄ 25΄΄ γεωγραφικού μήκους ανά έτος). Έχουν παρθεί από το βιβλίο της Bernadette Brandy «Book of Fixed Stars», ίσως το πιο ολοκληρωμένο, αλλά και πιο το περίπλοκο βιβλίο πάνω σε αυτό το θέμα.
ΑΣΤΕΡΕΣ ΠΡΩΤΟΥ ΜΕΓΕΘΟΥΣ
ALDEBARAN: 9° 47’ των Διδύμων
Ο «Λαμπρός των Υάδων» ή Λαμπαδίας (Aldebaran-Alpha Taurus), όπως αναφέρεται από τον Πτολεμαίο, είναι ένας πορφυρός αστέρας ο οποίος βρίσκεται στο δεξί μάτι του Ταύρου (οι αρχαίοι Έλληνες τον είχαν ονομάσει ο "νότιος οφθαλμός του Ταύρου"), είναι παραδοσιακά συνδεδεμένος με τις ακρότητες. Προσδίδει περιέργεια , οξεία νοημοσύνη, διορατικότητα και τρομακτική ενέργεια, η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί είτε θετικά είτε αρνητικά. Στη θετική του έκφανση, οι ενέργειες συγκεντρώνονται και εστιάζονται στην επίτευξη δύναμης, στόχων, τιμών, αναγνώρισης και ευμάρειας. Στην αρνητική του αντιθέτως, το πρόβλημα είναι ότι η ενέργεια διασκορπίζεται προς διαφορετικές κατευθύνσεις και το άτομο στερείται επιδιώξεων. Υπάρχει ο κίνδυνος καταστροφής ή απώλειας μέσω βίας , ήττας ή ασθένειας. Εξ αιτίας της συσχέτισης του Λαμπαδία με καταστροφές, μπορεί κανείς να έχει την αίσθηση ότι αδυνατεί να ανατρέψει μια δύσκολη κατάσταση. Αν ο Aldebaran αγγίζει οποιονδήποτε γενέθλιο πλανήτη σας, η τιμιότητα και η ακεραιότητά σας, μπορεί να γίνουν σημείο εστίασης ή να δοκιμαστούν κατά κάποιο τρόπο έως ένα σημείο, σε κάποια χρονική περίοδο. Κατά συνέπεια, συνετό θα ήταν να είστε έντιμοι και «σταράτοι» στις επαγγελματικές και όποιες άλλες συναλλαγές σας με τους άλλους, σε κάθε χρονική στιγμή. Αν αποτύχετε στα παραπάνω, πιθανότατα θα οδηγηθείτε και στην προσωπική σας αποτυχία.
RIGEL: 16° 49’ των Διδύμων
Ο κυανόλευκος διπλός αστέρας Ρίγκελ ή Ρίτζελ (Rigel-Beta Orion), βρίσκεται στο αριστερό γόνατο του αστερισμού του Ωρίωνος. Υπόσχεται επιτυχία ιδιαίτερα στον επαγγελματικό τομέα, με την βοήθεια της ισχυρής θέλησης, της αγάπης για δράση, της διπλωματίας, της αίσθησης του καθήκοντος, της οργανωτικής ικανότητας και της καθαρής τύχης που προσδίδει. Υποδηλώνει εφευρετικότητα ή ικανότητα στην μηχανολογία και επιτυχία σε στρατιωτικά σώματα (ή σε κάθε περιβάλλον με δομή και πειθαρχία). Στην αρνητική του επιρροή, μπορεί να οδηγήσει σε έλλειψη προσοχής ή σε αδυναμία η οποία μπορεί να φέρει αποτυχία, απογοήτευση ή απώλεια οποιασδήποτε επιτυχίας έχει κατακτηθεί. Συμπερασματικά, για την προστασία και την διαφύλαξη των κεκτημένων επιτυχιών, θα ήταν αναγκαία μια διαρκής επαγρύπνηση. Επιπροσθέτως, η έντονη αίσθηση καθήκοντος μπορεί να παρασύρει σε στρες και σε ουτοπικές απαιτήσεις τόσο από τον εαυτό σας, όσο και από τους άλλους. Χρησιμοποιείστε τον ενθουσιασμό και την αισιοδοξία του Rigel και θα σας ανοίξει νέους δρόμους, θα σας βοηθήσει στην καλλιέργεια σπουδαιότερων ικανοτήτων, τις οποίες θα μπορείτε να διδάξετε ή να μεταφέρετε σε άλλους.
Capella: 21° 51’ των Διδύμων
Η Αίγα (Capella- Αlpha Auriga) είναι ο λαμπρότερος αστέρας του αστερισμού Ηνίοχου (Auriga). Δίνει αγάπη για μάθηση και ερευνά με επιμονή και άσβεστη περιέργεια, με αδυναμία για το πρωτότυπο ή το μοναδικό. Ξεχωριστές επικοινωνιακές ικανότητες, οι οποίες μπορούν να παράγουν πάνω από το μέσο όρο στη συγγραφή, στον εκπαιδευτικό τομέα, στις δημόσιες συζητήσεις και στην ικανότητα έκφρασης λόγου, έτσι ώστε η καλή τύχη εδώ, έρχεται δια μέσου της νόησης. Δημοτικότητα, τιμές και επιτυχία είναι εφικτές. Πιθανότητα μιας έντονης αγάπης για ελευθερία και ταχύτητα. Αν έχετε τονισμένο Capella στο ωροσκόπιο σας, τότε φυλαχτείτε από ατυχήματα και αντισταθείτε στην παρόρμηση να μιλάτε πριν να σκεφτείτε διεξοδικά, ώστε να φτάσετε στο σωστό τελικό συμπέρασμα. Ίσως χρειαστεί να διευθετήσετε προσωπικά θέματα, συνδεόμενα με την ανάγκη σας για ελευθερία.
BETELGEUSE: 28° 45 των Διδύμων
Ο Βετελγόζης ή Βελτεγκιέζ (Betelgeuse-Alpha Orion), ένας ερυθρός αστέρας και ο φωτεινότερος του αστερισμού Ωρίωνος, βρίσκεται στον δεξιό του ώμο. Θεωρείται εξαιρετικά ευεργετικός. Παρέχει εύνοια, τύχη , ξεκάθαρη επιτυχία, φήμη διαρκείας και καλή υγεία. Υπάρχει κλίση και μεγάλη πιθανότητα επιτυχίας στον στρατιωτικό και νομικό τομέα, όπως και ενδιαφέρον για μεταφυσικά θέματα και επίλυση περίπλοκων καταστάσεων. Δίνει το χάρισμα της καπατσοσύνης μιας και χαρίζει το ταλέντο της σωστής κρίσης χαρακτήρων. Όταν ο Betelgeuse εκδηλώνεται με αρνητικό τρόπο, εκμεταλλεύεται αυτό το ταλέντο του για να επωφεληθεί από τους άλλους με όποιο κόστος ή μπορεί να παρουσιάσει επιθετικότητα και μια επιθυμία για τσακωμούς ή λεκτικούς διαξιφισμούς. Κάποιες φορές είναι απαραίτητο να μελετήσετε το αληθινό πρόσωπο μιας κατάστασης, και να ξεφορτωθείτε τις τυχόν ψευδαισθήσεις που μπορεί να έχετε. Πρέπει να είσαστε προσεκτικοί με τα χρήματα διότι οι περίοδοι πλούτου και οικονομικής ευημερίας, μπορεί να ακολουθούνται από περιόδους οικονομικών δυσκολιών.
SIRIUS: 14° 05΄ του Καρκίνου
Στο λαιμό του αστερισμού του Μεγάλου Κυνός (Canis Majoris), ο Σείριος (Alpha Canis Major) είναι ο λαμπρότερος αστέρας του βόρειου ημισφαιρίου του ουρανού. Σείριος που στα αρχαιοελληνικά σημαίνει «ο Φωτεινός», ήταν το πιστό σκυλί του Κυνηγού Ωρίωνα. Σχετίζεται με τη φήμη, με τις υψηλές θέσεις και τα πλούτη. Στην αρχαιότητα χαρακτηρίστηκε ως βίαιος αστέρας διότι όντας τονισμένος σε ένα ωροσκόπιο, φέρνει υπέρμετρη φιλοδοξία και βλέψεις, πράγματα στα οποία οι άλλοι εναντιώνονται και αντιτίθενται. Στην θετική του έκφραση, υπόσχεται ευμάρεια και επαγγελματική εύνοια. Επίσης επιτυχία στα αθλήματα και σε κάθε ανταγωνιστική διοργάνωση που απαιτεί πνευματική ή φυσική προσπάθεια, σε πολιτικά ή κυβερνητικά γραφεία, στον στρατό και στις νομικές υποθέσεις. Χαρίζει μια εξωστρεφή και κοινωνική φύση, αλλά και οργανωτικές ικανότητες. Η Robson τον χαρακτηρίζει σαν τον προστάτη των προστατών. Η Brandy δηλώνει πως όσοι έχουν πλανήτες που αγγίζουν τον Σείριο, συχνά κερδίζουν ή επιτυγχάνουν πολύ περισσότερα από ότι και οι ίδιοι περίμεναν. Ο «Φωτεινός» δίνει μια βαθιά αίσθηση σύνδεσης με το «Όλον», που οι περισσότεροι στερούνται. Στην αρνητική του έκφραση, φέρνει ανυπομονησία, υπέρμετρες φιλοδοξίες και εμμονή με τις λεπτομέρειες. Κατά καιρούς ο Sirius μπορεί να αναδείξει ανεξέλεγκτες καταστάσεις, τις οποίες θα πρέπει να προσπαθείτε να κατευθύνετε σε θετικές οδούς, και οι οποίες με την σειρά τους θα οδηγούν σε νέους αγώνες.
CANOPUS: 14° 58΄ του Καρκίνου
Ο Κάνωπος (Canopus-Alpha Carina) ο φωτεινότερος του αστερισμού Τροπίδος (Argo-the Boat), αλλά και ο δεύτερος του έναστρου ουρανού μετά τον Σείριο σε φωτεινότητα, είναι γνωστό ότι ευθύνεται για μια ιδιοσυγκρασία συντηρητική, σοβαρή, ιδιαίτερα κριτική, παρ' όλα αυτά μεγαλόκαρδη. Υποδηλώνει αγάπη για μάθηση και ηγετικές ικανότητες σε συνδυασμό με αγάπη για ταξίδια. Υπάρχει μια αληθινή επιθυμία να βελτιώσετε τις ζωές των συνανθρώπων σας, αλλά πρέπει να είστε σε επιφυλακή για τυχόν σκάνδαλα και ίντριγκες. Πιθανά προβλήματα με τους γονείς, καθώς και οικογενειακές δυσκολίες όπως και μπλεξίματα σε καυγάδες, αντιδικίες και μηνύσεις. Κατά καιρούς θα νιώθετε ότι σας επιβάλλονται ή ότι σας εκμεταλλεύονται ή ακόμα μπορεί να αντιμετωπίσετε περιορισμούς και απαγορεύσεις της προσωπικής σας ελευθερίας. Σε ακραίες περιπτώσεις υπάρχουν σοβαρά θέματα ελέγχου, υπερβολική ανησυχία, κατάθλιψη και μια γενική τάση να γίνετε ο χειρότερος εχθρός του εαυτού σας.
POLLUX: 23° 13΄ του Καρκίνου
Ο αστέρας Πολυδεύκης (Pollux- Beta Gemini), ο ένας από τους δυο Διόσκουρους, γνωστός στην αρχαιότητα και ως «το Φιλάσθενο Παιδί» βρίσκεται στον αστερισμό των «Διδύμων». Ο Pollux φημίζεται παραδοσιακά για την τραχύτητα, την τυραννία, την βιαιότητα, την σκληρότητα, την πανουργία και την απερισκεψία του. Ένας τονισμένος Πολυδεύκης στον γενέθλιο χάρτη, πολλές φορές φέρνει ένα αίσθημα εγκατάλειψης. Ίσως νιώθετε συχνά αβοήθητοι και θύμα των καταστάσεων. Γνωστός ως ο «Άκαρδος Κριτής», μπορεί να δίνει τύχη και επιτυχία που όμως εγκυμονεί πάντα τον κίνδυνο της απώλειάς τους. Η Brady ειδικότερα χαρακτηρίζει ονομαστικά τον Pollux σαν να ήταν συσχετισμένος με πολικότητες και την εξερεύνησή τους, έτσι ίσως να πρέπει να ρίξετε μια ματιά σε μερικές από τις κλασικές πολικές ιδέες όπως καλό/κακό, αρσενικό/θηλυκό. Υπάρχει ακόμα η τάση να αγαπάτε το ρίσκο και το πρόβλημα της έλλειψης του αυτοελέγχου. Λέγεται ότι σχετίζετε επίσης με αδύναμη όραση, αλλά αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι συνήθως λειτουργεί σαν να εθελοτυφλούμε σε κάποιο μελανό σημείο περισσότερο, παρά σαν πραγματικά προβλήματα οράσεως. Αποφύγετε προβλήματα και απώλειες με το να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και με το να είστε ανοιχτοί σε νέες ιδέες.
PROCYON: 25° 47΄του Καρκίνου
Ο Προκύων (Procyon- Alpha Canis Minor), ο πιο λαμπρός αστέρας του αστερισμού Μικρός Κύων (Canis Minoris), τοποθετημένος στο λαιμό του σκύλου, φημίζεται για την βιασύνη, τη ζηλοφθονία, την οξυθυμία και το πείσμα του. Όταν εκφράζεται θετικά, είναι γνωστό πως παρέχει την ικανότητα δραστηριοποίησης για την πραγμάτωση σχεδίων και σκέψεων, καλή αίσθηση του χιούμορ, γοητεία και ταλέντα. Με την σκληρή δουλειά η επιτυχία είναι σχεδόν σίγουρη, όμως το ίδιο πιθανή στη συνέχεια είναι και η πτώση, εξαιτίας του ευέξαπτου ταπεραμέντου ή της τάσης για εσπευσμένη λήψη αποφάσεων, όταν πιο προσεκτικές και μελετημένες κινήσεις θα έδιναν πιο παραγωγικά και θετικά αποτελέσματα. Παραδοσιακά ο Προκύωνας συνδέεται με την βία και την άρνηση, με τα δαγκώματα από σκύλους όπως και με φοβία γι’ αυτά και ένα εριστικό, μαχητικό πνεύμα που φέρνει επιτυχία στο στρατό. Μερικές φορές θα είστε αναγκασμένοι να αφοσιωθείτε στην σκληρή δουλειά, για να κατορθώσετε να φτάσετε στην επιτυχία. Ακόμα πρέπει να ανακαλύψετε και να καλλιεργήσετε τις απεριόριστες δυνατότητες των ταλέντων που κατέχετε.
REGULUS: 29° 53΄του Λέοντα
Γνωστός και ως ο Βασιλίσκος (Regulus-Alpha Leo) ή « ο Μικρός Βασιλιάς στη Καρδιά του Λιονταριού» , ο Regulus είναι ένας τριπλός αστέρας ο φωτεινότερος στον αστερισμό Λέοντα και από τους λαμπρότερους του βορείου ημισφαιρίου, σχετίζεται παραδοσιακά με το βασιλικό παράστημα, το ευγενικό μυαλό, τη φιλοδοξία, τη δύναμη, τη φήμη, την ειλικρίνεια, την αξιοπρέπεια και το κουράγιο. Δείχνει υψηλή κοινωνική θέση ή ότι μπορείτε να φτάσετε σε ένα επίπεδο από το οποίο θα έχετε την δυνατότητα να συναναστρέφεστε με άτομα υψηλόβαθμων θέσεων, ως ο άνθρωπος εμπιστοσύνης πάνω στον οποίο θα μπορούν να στηριχθούν. Στην αρνητική του έκφραση ο Regulus προσδίδει αλαζονεία, εγωκεντρισμό με πλεονάζουσα υπερηφάνεια, καθώς και την πίστη ότι μια κατέχουσα ηγετική ή αρχηγική θέση είναι «δοσμένο δικαίωμα» από τον Θεό. Ο Βασιλίσκος γενικά είναι ευνοϊκός και δείκτης επιτυχίας τόσο στην επαγγελματική, όσο και στην ιδιωτική ζωή. Καθώς μεγαλώνετε και ωριμάζετε, ο «Μικρός Βασιλιάς» θα σας κάνει να αναλαμβάνετε μεγαλύτερες υπευθυνότητες και βαρυσήμαντους ηγετικούς ρόλους, που απαιτούν κατανόηση, καλοσύνη και ευφυΐα. Η Brady προειδοποιεί ότι θα πρέπει να αποφύγετε την επιτακτική ανάγκη για εκδίκηση, διότι αν το κάνετε θα δημιουργήσετε πρόσφορο έδαφος για να χάσετε την δύναμη και την κοινωνική σας καταξίωση. Τα επαγγέλματα τα οποία συνδέονται παραδοσιακά με τον Regulus, είναι δημόσιοι υπάλληλοι, δικηγόροι, τραπεζίτες, κληρικοί, και ό,τι αφορά τα στρατιωτικά σώματα.
SPICA: 23° 50΄ του Ζυγού
Στάχυς (Spica-Alpha Virgo) είναι ο φωτεινότερος αστέρας του αστερισμού της Παρθένου. Το όνομα Στάχυς προέρχεται από την απεικόνιση του αστερισμού, στην οποία παριστάνει το στάχυ σιταριού που κρατά η παρθένος και συχνά αναφέρεται «ο Τυχερός». Παραδοσιακά σχετίζεται με μια γλυκιά ιδιοσυγκρασία, κουράγιο, φήμη, τιμές και ευμάρεια διαρκείας. Επειδή ο Spica υπογραμμίζει το χάρισμα του εξαίρετου ταλέντου, επιδεξιότητας ή ικανότητας, είναι ιδιαίτερα ευνοϊκός για τους επιστήμονες, συγγραφείς, καλλιτέχνες, γλύπτες και μουσικούς. Συχνά υπάρχει ένα πάθος για προσωπικά δικαιώματα, έντονη δημιουργική εμπλοκή με τις τέχνες, ενθουσιασμός για πνευματικά θέματα. Επίσης ευθύνεται για την παράδοση σε κάθε τι ρομαντικό όπως και για μια έντονη επιθυμία για σεξ. Περιστασιακά ίσως αναγκάζεστε να δουλεύεται υπό πίεση. Τα προβλήματα στις διαπροσωπικές σας σχέσεις, συνήθως δημιουργούνται μέσα από την εξαπάτηση και από ενοχλητικά «υπόγεια ρεύματα». Παρ' όλο που είστε ικανοί για πολλά, προφυλαχτείτε από τις ακρότητες και από μια τάση που έχετε να πιέζετε τον εαυτό σας και να εργάζεστε πολύ περισσότερο απ’ ότι πρέπει όποτε νιώθετε παραγωγικοί.
ARCTURUS: 24° 13΄ του Ζυγού
Είναι ο κύριος αστέρας του αστερισμού Βοώτη o Αρκτούρος (Arcturus- Alhpa Bootes), ο οδηγός των βοδιών που οργώνουν (βους + ωθώ). Πρόκειται για τον φωτεινότερο αστέρα ολόκληρου του βόρειου ημισφαιρίου του ουρανού. Παραδοσιακά θεωρείται ο υπαίτιος για την αναζήτηση της δικαιοσύνης με την βοήθεια της δύναμης. Πλάθει μια δραστήρια, εξωστρεφή και φιλόδοξη προσωπικότητα που ελκύει καλή τύχη και επιτυχία με διάρκεια, δημοσιότητα και αφθονία αγαθών. Σε καιρούς χαλεπούς καλείστε να ηγηθείτε των μαζών, εξ αιτίας του οράματός σας vision. Είναι επίσης απαραίτητο για εσάς να είστε απόλυτα εξονυχιστικοί σε κάθε κίνησή σας που αφορά νομικά ζητήματα, γιατί ο Αρκτούρος παρουσιάζει την απειλή απώλειας από αυτά.
ACRUX: 11° 52΄του Σκορπιού
Γνωστός και ως «ο Σταυρός του Νότου», ο Acrux δεν είναι ορατός από το Βόριο ημισφαίριο και χαρίζει αισιοδοξία, αγάπη για ταξίδια, δημιουργικότητα, διαίσθηση, ικανότητα ψυχολογικής ενδοσκόπησης, ενδιαφέρον για την μεταφυσική και τα μυστήρια όπως και μια βαθειά θρησκευτική φύση με έμφαση στην μαγεία και την τελετουργία. Πέρα από την μυστικιστική κλίση, φανερώνει ένα άκρως δραστήριο άτομο που όμως είναι πολύ εξαρτημένο από την ύλη, και ιδίως με το χρήμα και τα αποκτήματα. Στην άσχημή του επιρροή μπορεί να προκαλέσει εκστασιασμό με τα βασανιστήρια, είτε υποβάλλοντάς τα σε άλλους, είτε με την επιθυμία να υποφέρει το ίδιο το άτομο με έναν μαζοχιστικό τρόπο. Σποραδικά, θα νιώθετε την ανάγκη για ενδοσκόπηση, ανάγκη κρίσεως και να δηλώνετε την αλήθεια όπως εσείς την βλέπετε, με έναν τρόπο απόλυτα ευθύ.
AGENA: 23° 49΄ του Σκορπιού
Χωρίς να είναι ορατός από το Βόριο ημισφαίριο, ο Agena, ένας ευμενής αστέρας, υπόσχεται ευτυχία, υψηλές θέσεις, επιτυχία, υγεία και φιλία. Δοσμένοι στα δυνατά πάθη και στις ισχυρές πεποιθήσεις, καλό θα ήταν να αποφύγετε καταστάσεις που μπορεί να τραπούν σε κουτσομπολιά και σκάνδαλα. Είστε καλοί στο να έχετε τριγύρω καταστάσεις που απαιτούν καθαρή και χωρίς περιστροφές αξιολόγηση, όμως πρέπει να αποφύγετε την ζήλια, την πικρία, τον σαρκασμό και τα καυστικά σχόλια που πληγώνουν τους άλλους. Κατά καιρούς, ίσως χρειαστεί να συναναστρέφεστε με πολύ κόσμο, ή μπορεί αναγκαστικά να περιστοιχίζεστε από λογομαχίες, των οποίων η έκβαση θα επηρεάσει το πεπρωμένο σας, σε βάθος.
BUNGULA: 29° 34΄ του Σκορπιού
Ο Bungula είναι επίσης ορατός μόνο από το Νότιο ημισφαίριο. Σχετίζεται με τιμές, ισχύ και επιτυχίες μέσα από κοπιαστική όμως εργασία. Αλλά στη ζωή σας, μια ευτυχισμένη σχέση με κάποια γυναίκα (μητέρα, κόρη, σύζυγος, ερωτική παρτενέρ) είναι πιθανόν να δοκιμαστεί μέχρι ενός σημείου, εξαιτίας κάποιων ακραίων ή ιδιαίτερων περιστάσεων. Έντονο ενδιαφέρον για μεταφυσικά θέματα και επίλυση μυστηρίων. Δείχνει ακόμα αγάπη για έρευνα και αισιοδοξία, ελπίδα και την ικανότητα της διπλωματικής διαπραγμάτευσης με τους άλλους σε κάθε δύσκολη κατάσταση. Η αρνητική του επίδραση δίνει τάση για ανυπομονησία, νευρικότητα, μπλεξίματα με δυσάρεστες οικιακές καταστάσεις, και ίσως δείχνει ένδειξη για αλκοολισμό, κάπνισμα ή χαρτοπαιξία και άλλα τυχοδιωκτικά ρίσκα. Σε κάποια φάση της ζωής σας, πιθανόν να αναζητήσετε ένα πιο ταιριαστό και ευχάριστο περιβάλλον. Πιθανότητα επιτυχίας στον αθλητισμό εξαιτίας φυσικής αντοχής και επιδεξιότητας.
ANTARES: 9° 45’ του Τοξότη
Ο Αντάρης ( Antares-Alpha Scorpio), είναι ο φωτεινότερος αστέρας στον αστερισμό Σκορπιό, ενώ από τους φωτεινότερους στο νότιο ημισφαίριο του ουρανού. Η ονομασία του γενικώς ετυμολογικά σημαίνει ο «αντικαταστάτης του Άρη» ίσως εξαιτίας του ότι τα δύο ουράνια σώματα έχουν παρόμοιο χρώμα και φαινόμενο μέγεθός. Ίσως και γι’ αυτό παραδοσιακά πιστεύεται ως σκληρός, βίαιος, φιλοπόλεμος, και ισχυρογνώμων. Έχει συνδεθεί με τις επιτυχίες στον στρατιωτικό τομέα, επειδή δίνει καλά αντανακλαστικά, ταλέντο στην κατάστρωση και εφαρμογή στρατηγικής, θάρρος και προθυμία για άρση ρίσκων όπως και ένα περιπετειώδες πνεύμα. Αν ο Αντάρης συνδέεται με έναν ή με περισσότερους γενέθλιους πλανήτες σας, θα πρέπει να είστε πάρα πολύ προσεκτικοί με κάθε εστία θερμότητας, με όπλα, αιχμηρά αντικείμενα και μηχανήματα. Φημίζεται και για ατυχία σε σχέση με τα μάτια, που μπορεί να είναι είτε κυριολεκτικό πρόβλημα όρασης ή μεταφορικό, εννοώντας ότι εθελοτυφλούμε σε κάποια δύσκολη κατάσταση. Γι’ αυτό θα πρέπει πάντα να ζητάτε και μια δεύτερη γνώμη αλλά και να συμβουλεύεστε κάποιον εμπιστοσύνης, πριν πάρετε μια σημαντική απόφαση ή πριν αρχίσετε την οριστική δράση. Επιπροσθέτως στον Αντάρη αποδίδεται εργασιομανία, δημιουργικό ταλέντο, ενεργητικότητα, επιτυχία, καλοτυχία και κάποιες φορές φήμη. Σε πολλούς δημιουργεί την ανάγκη να βρουν ένα «απάνεμο λιμάνι», όπου θα νιώθουν ότι ανήκουν.
WEGA: 15° 19’ του Αιγόκερου
Κεντρικός αστέρας του αστερισμού Λύρα, ο Βέγας (Wega ή Vega – Alpha Lyra), είναι ο δεύτερος σε φωτεινότητα ολόκληρου του βόρειου ημισφαιρίου της ουράνιας σφαίρας. Το όνομά του προέρχεται από την αραβική φράση «Al Nasr al Waki», που σημαίνει «ο εξορμούμενος αετός». Οι Βαβυλώνιοι τον αποκαλούσαν «το άστρο της βασίλισσας της ζωής». Παραδοσιακά είναι συσχετισμένος με επιτυχίες, πλούτη, φήμη και επιφανείς θέσεις επιρροής, αλλά τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έχει διάρκεια αν δεν συνεχιστεί η επίπονη προσπάθεια για την διατήρηση τους. Καθώς πιστεύεται ως μαγευτικός και χαρισματικός, στον Wega αποδίδεται το καλλιτεχνικό, δημιουργικό και επινοητικό ταλέντο, ιδιαιτέρως στη μουσική και το θέατρο. Συμπληρωματικά, συνδέεται με το πολυτελές γούστο και την αγάπη για ραφινάτα πράγματα στη ζωή, παρ' όλο που η φύση του βασικά θεωρείται σοβαρή, άπονη και χωρίς ευαισθησίες. Κάποια στιγμή στη ζωή σας, η ελευθερία και η ανεξαρτησία είναι πιθανόν να γίνουν το επίκεντρο της προσοχής σας, και ίσως κρίνετε απαραίτητο να αναλάβετε ή να αποδεχτείτε μια ηγετική θέση. Αποφύγετε δολοπλοκίες, παράνομες τακτικές, απροσεξία και διπροσωπία.
ALTAIR: 1° 47’ του Υδροχόου
Ο μεσαίος αστέρας του αστερισμού του Αετού (με την λατινική ονομασία Aquila) που είναι και ο λαμπρότερος από τους τρεις ευδιάκριτους αστέρες που τον απαρτίζουν, ονομάζεται Altair (Αλτάϊρ) που στα αραβικά σημαίνει και πάλι «Αετός». Ο Αετός (Altair-Alpha Aquila) λοιπόν, είναι τοποθετημένος ο μισός στο νότιο ουράνιο ημισφαίριο, και ο άλλος μισός στο βόρειο και σημειώθηκε πρώτα από τον Πτολεμαίο. Δηλώνει γενναιοδωρία, κουράγιο, αυτοπεποίθηση, φιλοδοξία, σιγουριά, υψηλά επίπεδα ενέργειας, ισχυρή θέληση και ανεξάρτητο πνεύμα. Προσφέρει συγγραφικό ταλέντο, ενδιαφέρον για ασυνήθιστα θέματα, και είναι ευνοϊκός για δημόσιους υπαλλήλους, δικηγόρους και για όσους επιδιώκουν μια καριέρα στο στρατό. Αναπάντεχες και απρόβλεπτες αποφάσεις, μπορεί να οδηγήσουν σε εφήμερη επιτυχία ή φήμη. Οι «τύποι Altair» είναι συνήθως γνωστοί ως αυθεντίες στο είδος τους, όποιο κι αν είναι αυτό, θετικό ή αρνητικό (για παράδειγμα ανθρωπιστές ή καταχραστές). Σε κάποια περίοδο της ζωής σας, ίσως αντιμετωπίσετε προβλήματα με τις σχέσεις σας και πιθανόν να βιώσετε απογοητεύσεις, οι οποίες θα καταλήξουν σε κατάθλιψη ή διαλείψεις. Προφυλαχτείτε ενάντια σε ατυχήματα που μπορούν να αποδειχτούν επιζήμια για τις ικανότητες ή επιδεξιότητές σας, και να περιοριστεί έτσι κατά μια έννοια η ελευθερία σας. Οι αρχαίοι συνήθιζαν να συσχετίζουν τον Αλτάϊρ, με φίδια και δαγκώματα φιδιών.
DENEB ADIGE: 5° 19΄ των Ιχθύων
Η ονομασία Deneb Adige προέρχεται από την αραβική φράση «Al Dhanab al Dajajah», που σημαίνει «Η Ουρά της Κότας» (για τους Άραβες ο αστερισμός δεν παρίστανε κύκνο, αλλά κότα). Κύριος αστέρας στην ουρά του αστερισμού Κύκνου, ο Deneb Adige (Alpha Deneb) είναι γνωστός για την απλόχερη επιτυχία που προσφέρει, ιδίως στα πεδία των τεχνών και των επιστημών, μέσα από αυθεντικές, δημιουργικές, ευφάνταστες και πρωτοποριακές ιδέες. Εξαιτίας της ευφυΐας, της κατανόησης και του περιπετειώδους πνεύματος που κατέχουν, όσων ο Deneb Adige αγγίζει γενέθλιους πλανήτες, συνήθως επιτυγχάνουν ως καλλιτέχνες, συγγραφείς, επιστήμονες και κοινωνικοί λειτουργοί. Όταν η επιρροή του είναι αρνητική, τείνουν να έχουν εκρηκτική συμπεριφορά, χαλαρά ήθη και μια τάση να σπαταλάνε άσκοπα ενέργεια. Στην αρχαιότητα υπήρχε ο συσχετισμός του απλανή με δαγκώματα σκύλων. Σε κάποια φάση της ζωής σας, θα σας είναι πιθανόν απαραίτητο να συγκεντρώσετε όλες σας τις δημιουργικές δυνάμεις.
FOMALHAUT: 3° 52΄ των Ιχθύων
Ο φωτεινότερος αστέρας του νότιου αστερισμού των Ιχθύων, έχει χρώμα λευκό και πήρε την ονομασία του, από την αραβική φράση «Fam al-Hut al-Janubi», που σημαίνει «το στόμα του νότιου Ιχθύ» και αναφέρεται στην τοποθέτηση του αστέρα στον αστερισμό. Γνωστός και ως ο «Αστέρας της Αλχημείας» και ο βασικός αστέρας του νότιου τμήματος του αστερισμού των Ιχθύων, ο Fomalhaut (Alpha Piscis Austrini) λέγεται ότι είναι είτε πολύ καλός, είτε πολύ κακός εκ φύσεως. Στην θετική και καλύτερή του πλευρά, χαρίζει υψηλά ιδανικά, τιμές και φήμη, πνευματική εγρήγορση με μια κλίση στις τέχνες και τις επιστήμες, και ένα πνεύμα προσφοράς αφοσιωμένο στις δημόσιες υπηρεσίες και στη θρησκεία. Στην αρνητική και χειρότερη του πλευρά, δίνει έμφαση στον υλισμό και στα εγκόσμια, πράγμα που οδηγεί σε απώλειες και απογοητεύσεις. Μπορεί να υπογραμμίζει τον αντιγραφέα καλλιτέχνη ή το θύμα ενός «αντιγραφέα» που υπέπεσε σε ένα ανάξιο οικονομικό εγχείρημα, κάποιον με πολλούς ανεπιθύμητους φίλους που προξενούν προβλήματα, κάποιον που κάνει ζωή άσωτη, παραστρατημένη και με εθισμούς, είτε κάποιον που παίρνει απερίσκεπτες αποφάσεις. Οι αρχαίοι ερευνητές των άστρων, απέδιδαν στον Fomalhaut δαγκώματα δηλητηριωδών πλασμάτων, γενετικές ατέλειες, κληρονομικά προβλήματα υγείας και προβλήματα με τον νόμο (τα οποία μπορεί φέρουν μια κληρονομικότητα). Σε κάποια κρίσιμη καμπή της ζωής σας, ίσως χρειαστεί να κάνετε απολογισμό της κατάστασής σας, να αποφασίσετε τι πρέπει να κρατήσετε και τι να εξαλείψετε, και μετά να δράσετε αναλόγως. Αν η κρίση σας έχει την τάση να σφάλει, συμβουλευτείτε έναν αξιόπιστο φίλο ή κάποιον αξιοσέβαστο ειδικό.
DENEB KAITOS: 2° του Κριού
Ο Difta ή Deneb Kaitos είναι ένας αστέρας Β’ μεγέθους, και φανερώνει , φαντασία, δημιουργικότητα, ψυχικές ικανότητες και μυστικιστικές τάσεις. Αν αγγίζει γενέθλιους πλανήτες σηματοδοτεί την ικανότητα διοχέτευσης μηνυμάτων στους άλλους. Στην αρνητική του έκφανση μπορεί να δείχνει έλλειψη νευρικής ενέργειας, προβλήματα με τα αυτιά, μια άρνηση στο να ακούμε τι έχουν να μας πουν οι άλλοι και μια τάση τραχύτητας και εγωκεντρισμού. Σε ακραίες περιπτώσεις, παίρνει την μορφή διανοητικών διαταραχών όπως η σχιζοφρένεια.
ALPHERTZ: 14° του Κριού
Αστέρας Β’ μεγέθους, ο οποίος δηλώνει φιλελευθερία, περιπετειώδες πνεύμα και μια γενική δημοφιλία. Όταν επηρεάζει αρνητικά δίνει υπερβολική ανησυχία για την εξωτερική εμφάνιση και τη συνήθεια να παίζει κανείς παιχνίδια στους άλλους, όπως επίσης και μια σχετική οκνηρία.
MENKAR: 14° του Ταύρου
Αστέρας Γ’ μεγέθους, που σχετίζεται με οικογενειακά προβλήματα, τα οποία μπορεί να φτάσουν στο σημείο να σημαίνουν μέχρι και ανατροφή από θετή οικογένεια. Παραδοσιακά, σχετίζεται με προβλήματα στο λαιμό τα οποία μπορεί να καταλήξουν μέχρι και σε δυσκολία επικοινωνίας ή ακόμα και στην ανάγκη να διατυπώνετε τις ιδέες σας πιο καθαρά και με μεγαλύτερη σαφήνεια.
ALGOL: 26° του Ταύρου
Αστέρας Γ’ μεγέθους, που συνδέεται με αποκεφαλισμούς. Σαφώς, τέτοια περιστατικά δεν ακούγονται πλέον στις μέρες μας, με εξαίρεση σπάνιων φρικιαστικών ατυχημάτων και στυγερών εγκλημάτων. Το μοντέρνο μήνυμα του Algol είναι η συγκέντρωση και εστίαση του μυαλού σε ό,τι επιθυμείτε να επιτύχετε περισσότερο στη ζωή. Του αποδίδονται επίσης η αγάπη για τα ταξίδια, η απλοχεριά και η αφοσίωση στους φίλους. Πρέπει όμως να αποφύγετε την υπερβολική φιλοδοξία, και τις εντάσεις που σας διακατέχουν κάποιες φορές.
PLEIADES: 0° των Διδύμων
Οι Πλειάδες ή αλλιώς και οι «Κλαίουσες Αδερφές», είναι αστέρες Γ’ μεγέθους και «υπόσχονται» μια κατάσταση, για την οποία «θα χυθούν δάκρυα» σε κάποια περίοδο της ζωής σας. Παρόλα αυτά, αυτή η ομάδα των εφτά αστέρων, υποδεικνύει επίσης τη δύναμη, την εξυπνάδα και την τιμιότητα που χρειάζεται, για να αντιμετωπίσουμε τις προκλήσεις της ζωής και να τις δαμάσουμε. Παραδοσιακά, τους αποδίδονται προβλήματα όρασης, όμως στις μέρες μας αυτό μεταφράζεται στο να κρατάμε τα μάτια μας πάντα ανοιχτά, ώστε να αποτρέπουμε καταστάσεις οι οποίες μπορεί να εξελιχτούν προβληματικές.
ALHENA: 9° του Καρκίνου
Αστέρας Β’ μεγέθους που πιστεύεται ως ο προάγγελος δύο γάμων. Προσδίδει όμως, αεικίνητο νου, καλλιτεχνική επιδεξιότητα και αξιαγάπητη ιδιοσυγκρασία. Αρνητικά, μπορεί να φανερώνει οκνηρία, ατυχήματα ή προβλήματα σε σχέση με τα πόδια, που στις μέρες μας μεταφράζεται σε μία ανάγκη καθιέρωσης γερών ριζών και διατήρησης ενός πρακτικού και σοβαρού παρουσιαστικού, γνωστού ως «κρατώ τα πόδια μου γερά στο έδαφος».
WASAT: 18° του Καρκίνου
Εξ αιτίας φοβιών και κακοποίησης νωρίς στην ζωή, ο Wasat αστέρας Δ’ μεγέθους, μπορεί να γίνει η αιτία ανάπτυξης ανασφαλειών, οι οποίες θα εξωτερικεύονται ως μια υπερβολικά «φουσκωμένη» αυτοπεποίθηση, μια αρνητική στάση και μια επιθετική συμπεριφορά. Παραδοσιακά του αποδίδονταν δηλητηριάσεις, που όμως σήμερα πιθανόν να παίρνουν την μορφή ευαισθησίας στις χημικές ουσίες ή αλλεργιών σε συντηρητικά και επιπρόσθετα τροφίμων.
CASTOR: 20° του Καρκίνου
Ο δεύτερος από τους δύο Διόσκουρους, γιους του Δία, είναι ο Κάστορας. Απ’ αυτόν δανείστηκε το όνομά του, ο άλλος φωτεινός αστέρας του αστερισμού των Διδύμων. Η παράδοση λέει πως ο Κάστορας, αστέρας Β΄ μεγέθους, υπόσχεται επιτυχία, πνευματικότητα και μια αγάπη για τα άλογα συνάμα με βία, απώλεια εύνοιας, δυστυχισμένο έγγαμο βίο και τύφλωση ή σημάδια στο πρόσωπο. Το σημερινό μήνυμα είναι η αντιμετώπιση της πραγματικότητας, και η προθυμία να δούμε όλες της πλευρές μιας κατάστασης, προτού φτάσουμε σε λύσεις και συμπεράσματα.
ACUBENS: 14° του Λέοντα
Παρ' όλο που ο Δ΄ μεγέθους Acubens, προσφέρει νοητική δραστηριότητα, οι σχέσεις συχνά υποφέρουν από έλλειψη επικοινωνίας. Αν «αγγίζει» γενέθλιους πλανήτες σας, είναι απαραίτητο να μάθετε να «ανοίγεστε» και να εξωτερικεύετε τις σκέψεις σας, όπως επίσης και να ακούτε τις σκέψεις των άλλων.
ZOSMA: 11° της Παρθένου
Αστέρας Β’ μεγέθους, στον οποίο παραδοσιακά αποδίδεται ο πόνος, εξ αιτίας κάποιας ερωτικής απογοήτευσης ή αγάπης χωρίς ανταπόκριση. Στις μέρες μας, συχνά σηματοδοτεί μια ρομαντική σχέση με κάποιον αρκετά μεγαλύτερο ή μικρότερο, ή με κάποιον διαφορετικής φυλής, κοινωνικού status ή επιπέδου. Ενάντια στις αντιξοότητες, αυτές οι σχέσεις μπορεί να λειτουργούν εξ αιτίας ενός ισχυρού αισθήματος πίστης και καθήκοντος.
MARKEB: 29° της Παρθένου
Αστέρας Γ’ μεγέθους, που εντείνει της ιδιότητες της Παρθένου, αλλά αυτή τη φορά είναι η επιτακτική ανάγκη της Παρθένου για σκληρή και επίπονη εργασία. Ο Markeb στ’ αλήθεια φέρνει επιτυχία, αλλά η προσωπική ζωή και οι διαπροσωπικές σχέσεις ίσως θυσιαστούν στο βωμό της.
VINDEMIATRIX: 10° του Ζυγού
Ταλαντούχος και γνωστικός, ο Vindemiatrix, αστέρας Γ΄ μεγέθους, είναι παραδοσιακά γνωστός ως ο «υπαίτιος χηρείας» επειδή συχνά έδειχνε τον σύντομο θάνατο ενός συζύγου. Σήμερα θα ήταν πιο ασφαλές να πούμε, ότι κάποιος με τονισμένο Vindemiatrix πιθανότατα θα ξεπεράσει σε χρόνια τον σύντροφό του. Όμως η σύγχρονη φαρμακοτεχνική, μάλλον υπερνικά την αρχαία εκείνη τάση για πρόωρο θάνατο, η οποία συνήθως οφείλονταν σε εμπόλεμες καταστάσεις.
ALGORAB: 13° του Ζυγού
Αστέρας Γ΄ μεγέθους και ο κύριος του αστερισμού Corvus (the crow). Δείχνει φιλοδοξία με μια υπογραμμισμένη επιτακτική ανάγκη πρωτογονισμού, όπως και μια αδιαφορία για τα δικαιώματα των άλλων. Όταν είναι υπερτονισμένος, πρέπει να προσπαθείτε να αποφύγετε τα ατυχήματα και να μη παρεκτρέπεστε, για να μην καταστείτε ο χειρότερος εχθρός του ίδιου σας του εαυτού. Παραδοσιακά συνδέεται με την όραση, το νεότερο μήνυμα όμως είναι, ότι ίσως χρειαστεί να έχετε τα μάτια σας ανοιχτά και να βλέπετε όλες τις πλευρές μιας κατάστασης.
KHAMBALIA: 7° του Σκορπιού
Γνωστός ως ο «ταχυδακτυλουργός αστέρας», αυτοί με τονισμένο Khambalia, αστέρα Δ΄ μεγέθους, μπορεί να επικεντρώνουν τις δυνάμεις τους στο να κάνουν τις σκέψεις τους πραγματικότητα και στο να τις χρησιμοποιούν ώστε να επηρεάζουν ή να ελέγχουν τους άλλους. Τους κάνει επιδέξιους και χαρισματικούς. Όταν επηρεάζει αρνητικά όμως, εκδηλώνεται με πείσμα και αντιδραστικότητα.
ALPECCA: 12° του Σκορπιού
Αστέρας Β΄ μεγέθους, που φανερώνει αεικίνητο μυαλό με καλλιτεχνική και επινοητική ικανότητα, σε συνδυασμό με ένα σώμα «απρόθυμο» όμως. Σαν αποτέλεσμα, η υγεία και η καρδιά ίσως υποφέρουν. Αν ο Alpecca είναι «δυνατός» στον χάρτη, καλό είναι να αποφεύγετε σκάνδαλα και δολοπλοκίες τόσο, όσο και δραστηριότητες αμφίβολες ως προς την νομιμότητά τους.
UNUKALHAI: 22° του Σκορπιού
Αστέρας Γ΄ μεγέθους, που φέρνει επιτυχία, αλλά συχνά φανερώνει και κάποιον που είναι βαθειά επηρεασμένος από τον χαμό ενός κοντινού και αγαπημένου προσώπου. Προειδοποιεί για επερχόμενα προβλήματα, μέσα από δραστηριότητες αμφίβολες ως προς την νομιμότητά τους, σκάνδαλα, ατυχήματα ή βιαιοπραγίες. Η πλαστογράφηση και η εξορία, παραδοσιακά συσχετίζονται με τον Unykalhai.
RASALHAGUE: 22° του Τοξότη
Αστέρας Β΄ μεγέθους, που δείχνει οραματιστική ικανότητα, το χάρισμα να «βλέπει» κανείς μπροστά και να σκέφτεται ανοιχτόμυαλα. Το πρόβλημα είναι ότι η υπερβολική φαντασία μπορεί να ξεφύγει από κάθε έλεγχο και να καταλήξει το μυαλό να «παίζει παιχνίδια». Επίσης από την αρχαιότητα πιστεύεται ότι φέρνει την τάση των καταχρήσεων στην διατροφή, το ποτό και τις ναρκωτικές ουσίες. Έτσι όταν ο Rasalhague είναι τονισμένος στον χάρτη, το να επιτευχθεί το μέτρο στο κάθε τι, είναι μεγάλης σπουδαιότητας.
FACIES: 8° του Αιγόκερου
Συστάδα αστέρων που αποδίδουν τόσο αρχηγικές ικανότητες, όσο και ανταγωνιστικό πνεύμα. Παρ' όλα αυτά όμως, έχει την τάση να δίνει μια ψυχρή απόμακρη φύση που της λείπει η στοργή, έτσι ώστε το άτομο υπό την επιρροή του, δεν επιδιώκει εύκολα στενές σχέσεις. Η παράδοση συνδέει προβλήματα όρασης και τύφλωση στον Facies, γι’ αυτό αν είναι τονισμένος στον χάρτη σας, ίσως εθελοτυφλείτε και πιθανότατα να απαιτείται βοήθεια από κάποιον, για να καταφέρετε να «δείτε» μια κατάσταση όπως πραγματικά είναι.
CEREBELLUM: 26° του Αιγόκερου
Ο Cerebellum συχνά δείχνει προβληματική συναισθηματική ανάπτυξη, έτσι ώστε το άτομο μπορεί να γίνει εσωστρεφές με έντονα απωθημένα, συναισθηματικά κατασταλτικό ή υπερβολικά αχαλίνωτο. Στα χρόνια της νεότητας, μπορεί να κάνει ακατάλληλες σχέσεις ή να υποστεί ερωτικές απογοητεύσεις, όμως αργότερα, μια σταθερή σχέση είναι πιθανόν να λάβει χώρα.
CASTRA: 20° του Υδροχόου
Αν και Δ΄ μεγέθους μαρτυράει ηγετικές ικανότητες, επιτυχία και πιθανότητα φήμης. Όμως, οι εχθροί και η αποξένωση από φίλους είναι επίσης πράγματα συσχετισμένα με τον Castra όπως επίσης και το ανεξέλεγκτο εκρηκτικό ταπεραμέντο. Αν αγγίζει πλανήτες σας, σε κάποια περίοδο της ζωής σας, ίσως χρειαστεί να αφοσιωθείτε σε θέματα σχέσεων και συναισθηματικού ελέγχου.
MARCAB: 23° των Ιχθύων
Αστέρας Γ΄ μεγέθους, δίνει την τάση να αγαπάμε την επικοινωνία και να έχουμε χειρονακτική επιδεξιότητα. Ήταν παραδοσιακά γνωστός για την τοποθέτησή του στην «μοίρα της θλίψης» επειδή συχνά επιφύλασσε κινδύνους, προβλήματα και καταδίκη σε αποτυχία των όποιων πιθανών σχεδίων, πριν ακόμα αρχίσουν να παίρνουν «σάρκα και οστά».
SCHEAT: 29° των Ιχθύων
Σε σχέση μ’ αυτόν τον αστέρα Β΄ μεγέθους, η παράδοση μιλάει για «πληγές θνητών». Ξεπερνώντας τες, λέγεται ότι ακολουθεί μια πνευματική ζωή, αφιερωμένη στην βοήθεια των συνανθρώπων. Ακόμα έχουν σημειωθεί προβλήματα με τα πόδια, που σήμερα αυτό μεταφράζεται σε μια ανάγκη εστίασης σε πιο πρακτική αντιμετώπιση της ζωής και ίσως χρειάζεται «να πατάτε πιο γερά τα πόδια σας στην γη».
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
Brady, Bernadette. Brady's Book of Fixed Stars.York Beach, ME: Samuel Weiser, Inc., 1998.
Ebertin, Reinhold. Fixed Stars and their Interpretation. West Germany: Ebertin-Verlag, 1973.
Robson, Vivian E. The Fixed Stars and Constellations in Astrology. New York: Samuel Weiser Inc., 1969.
Rosenberg, Diana K. Fixed Star Workbook. New York: Privately published by Ms. Rosenberg who can be reached at ye-stars@ix.netcom.
Συγγραφέας: Sandra H.Walker
Πρωτότυπος τίτλος: The Influence of Fixed Stars in Your Chart
Πηγή: περιοδικό Dell Horoscope. Κατόπιν έγγραφης άδειας.
http://www.astrologers.gr/index.php/foreigners/natal-articles/81-%CE%B7-...
Τί σημαίνει η λέξη μύηση;
Κάθε φορά που κάτι καινούριο μας αποκαλύπτεται και μια νέα γνώση κατακτιέται, είναι ένα είδος μύησης. Η μύηση προέρχεται ετυμολογικά από το ρήμα μύω που σημαίνει την κατάκτηση μιας καινούργιας γνώσης, το πέρασμα σε μια νέα αποκαλυπτόμενη κατάσταση αφού προηγουμένως ασφαλιστούν τα ανοίγματα των αισθήσεων. Η μύηση μπορεί να σημαίνει την κάθε αποκάλυψη για οτιδήποτε δεν γνωρίζαμε μέχρι εκείνη τη στιγμή και αφορά αυτή η αποκάλυψη κάθε τομέα της ανθρώπινης δραστηριότητας. Πιο συγκεκριμένα όμως, ο όρος μύηση σήμερα σημαίνει την αποκάλυψη κρυμμένων μυστικών τα οποία αφορούν την ψυχοπνευματική εξέλιξη του ανθρώπου και την εκκόλαψη των ψυχικών του δυνάμεων.
Τι ήταν η μύηση στην αρχαιότητα;
Στην αρχαιότητα η μύηση αφορούσε, έκρυβε και απεκάλυπτε μυστικά για όλους τους τομείς της ανθρώπινης δραστηριότητας. Αποκαλύψεις γίνονταν και κατευθύνσεις δίνονταν για την καλλιέργεια και της σποράς της γης, για πρακτικές τέχνες, για την αντιμετώπιση των καιρικών συνθηκών, για την πρόληψη των επιδημιών και των ασθενειών, για την καθημερινή διατροφή, για την καθαριότητα και περιποίηση του σώματος. Το ιερατείο έπαιζε το ρόλο το εκπαιδευτικού, του επιστήμονα και των μέσων μαζικής ενημέρωσης.
Όμως παράλληλα με την καθοδήγηση για ένα σωστό τρόπο αντιμετώπισης των συνθηκών της ζωής, η ομάδα των μυστών απεκάλυπτε στους κατάλληλα προετοιμασμένους τα μυστήρια του σύμπαντος, τα μυστικά της ανθρώπινης ψυχής, τους νόμους της θεραπευτικής, τους φυσικούς νόμους, τα μυστήρια της ζωής και του θανάτου, τη θεογονία, την κοσμογονία.
Η τελετουργική διαδικασία ονομαζόταν μυστήριο. Οι χώροι ήταν μακριά από τις πόλεις και ονομάζονταν άντρα οργίων ή τόποι μυστηρίων.
Τί σήμαινε η λέξη όργιο στην αρχαιότητα;
Όργιο στην αρχαιότητα ήταν η τελετουργία η οποία δημιουργώντας την κατάλληλη ψυχική συγκίνηση στο μυούμενο του επέτρεπε να βιώσει την εκστατική εμπειρία. Το όργιο είναι η ψυχική ιεροτελεστία η οποία μας αποκαλύπτει τον εσωτερικό μας εαυτό. Προσφέρει την ανώτερη πνευματική χαρά που πηγάζει από την ένωση των δύο αντίθετων πόλων, της ύλης και του πνεύματος και πραγματώνεται διαμέσου μιας συνδετικής ενέργειας η οποία ονομάζεται μυστική έλξη.
Πού ήταν οι τόποι των μυστηρίων;
Στα "Πολιτκά" (VII 1331α) ο Αριστοτέλης αναφέρει: "Οι οίκοι δε οι καθιερωμένοι δια την λατρείαν των θεών, δέον όπως ευρίσκονται όχι μόνον εις την κατάλληλον θέσιν, αλλά και εις την ιδίαν, εκτός εκείνων των οποίων την θέσιν ορίζει ο Νόμος χωριστά ή κάποιο μαντείον πυθόχρηστον. Ακόμη δε τα ιερά των αγροτικών περιοχών πρέπει να ευρίσκονται συμμέτρως κατανεμημένα, άλλα μεν αφιερωμένα εις τους θεούς, άλλα δε εις ήρωας".
Από πληροφορίες που έχουμε από αρχαιολογικά ευρήματα μας πείθουν ότι οι χώροι των μυστηρίων των Μάγια, των Αιγυπτίων, των Περσών και των αρχαίων Ελλήνων έχουν την ίδια δαιδαλώδη κατασκευή και την ίδια υπόγεια κατασκευή, ώστε να υποβάλλουν το δέος και τη συγκίνηση στους υποψήφιους μυημένους.
Ποιές εποχές του χρόνου γίνονταν τα μυστήρια και γιατί;
Οι εποχές που διεξαγόντουσαν τα μυστήρια ήταν κοινές για όλους τους αρχαίους λαούς και συνέπιπταν με τα ηλιοστάσια και τις ισημερίες. Τα μικρά μυστήρια της Ελευσίνας λάμβαναν χώρα το Μάρτιο και τα μεγάλα τον Σεπτέμβριο. Τα Καβείρια τον Μάρτιο, τα Οσιριακά το φθινόπωρο και της Ίσιδας το Μάρτιο. Τα Διονυσιακά ξεκινούσαν με τη γέννηση του Διονύσου στο χειμερινό ηλιοστάσιο για να ολοκληρωθούν τον Φεβρουάριο. Τα Μιθραϊκά άρχιζαν με το χειμερινό ηλιοστάσιο τον Δεκέμβριο με τη γέννηση του Μίθρα για να ολοκληρωθούν στην εαρινή ισημερία με την ανάσταση του Μίθρα. Τα Ηραία μυστήρια λάβαιναν χώρα την άνοιξη προς τιμή της θήλειας αρχής.
Σύμφωνα με την αποκρυφιστική παράδοση τις μέρες των ηλιοστασίων και των ισημεριών συμβαίνει να δημιουργούνται κάποια ανοίγματα στο μαγνητικό δακτύλιο του πλανήτη, τα οποία μεταφέροντας καταιγισμούς από μαγνητικές ακτινοβολίες πυροδοτούν τις ψυχικές συγκινήσεις και τις πνευματικές ανατάσεις. Τότε η μαγνητική ατμόσφαιρα της γης είναι κατάλληλη για ψυχική ανάταση και οι άνθρωποι αποκτούν την ανάλογη ευαισθησία για να δεχτούν κάποια αλήθεια που τους βοηθά να γίνουν καλύτεροι.
Η γέννηση του Χριστού γιορτάζεται στο χειμερινό ηλιοστάσιο, εποχή που οι μαγνητισμοί κυοφορούν τη νέα γέννηση της φύσης. Ο θάνατος και η ανάσταση του Χριστού γιορτάζεται στην εαρινή ισημερία για να κλείσει ο κύκλος της γέννησης, του θανάτου και της ανάστασης στο θερινό ηλιοστάσιο με την γιορτή της Πεντηκοστής, που συμβολίζει την αποπνευμάτωση και την ανάληψη στους πνευματικούς κόσμους.
Ποιά ήταν τα σπουδαιότερα μυστήρια στον κόσμο κατά την αρχαιότητα;
1. Ορφικά μυστήρια. Καθιερώθηκαν από τον μύστη Ορφέα.
2. Διονυσιακά Μυστήρια. Είναι συνέχεια των ορφικών, το τελετουργικό αναφέρεται στο διαμελισμό του Διονύσου, που ήταν γιος της Σεμέλης και του Δία. Από τον διαμελισμό η Αθηνά διασώζει μόνο την καρδιά και την επιστρέφει στον Δία. Είναι μύηση που αποκαλύπτει την άφιξη στον κόσμο της μορφής και την επιστροφή στο Θείο, διαμέσου μιας συγκινησιακής τελετουργίας της γνωστής ωμοφαγίας. Η ωμοφαγία συμβολίζει την μεταλλαγή της ύλης σε πνεύμα, αφού προηγουμένως ο μυούμενος εμπειρικά ενστερνιστεί το μεθύσι της ύλης και τον πόνο που μοιραία ακολουθεί μετά από ένα τέτοιο μεθύσι.
3. Ηραία μυστήρια. Απεκάλυπταν την ύπαρξη της θήλειας αρχής, ως αρχής συμπορευόμενης με την άρρενα αρχή.
4. Καβείρια μυστήρια. Απεκάλυπταν το θάνατο και την ανάσταση διαμέσου μιας τελετουργικής σταύρωσης, η οποία συμβόλιζε τη δοκιμασία της ενσαρκωμένης ψυχής στο ταξίδι της στο μορφικό κόσμο.
5. Θρακικά μυστήρια. Αφιερωμένα στην Εκάτη και την Περσεφόνη η οποία αντιπροσώπευε την ψυχή.
6. Φρυγικά μυστήρια. Αφιερωμένα στο γιο της Κυβέλης Σαβάζιο και το Διόνυσο.
7. Ελευσίνια μυστήρια. Με το μύθο της Περσεφόνης, της Δήμητρας και του Πλούτωνα ερμήνευαν την κάθοδο του πνεύματος στη μορφή.
8. Πυθαγόρεια μυστήρια. Το αριθμοσοφικό σύστημα του Πυθαγόρα ερμήνευε τη θεογονία και την κοσμογονία. Κατέληγαν σε ένα σύστημα πρακτικό και καθαρτήριο για να οδηγήσουν το μυούμενο από την ύλη στο πνεύμα.
9. Δελφικά μυστήρια. Αφορούσε το σύμβολο του πνεύματος και του φωτός, του Απόλλωνα. Ακόμα η τελετουργία αποσκοπούσε στην πνευματική άνοδο του μυούμενου.
10. Μιθραϊκά Μυστήρια. Αφορούσαν τη γέννηση του θεού Μίθρα, τον αγώνα του να υποτάξει την ύλη και την πνευματική του ανάσταση μετά από τη σωματική του στείρωση.
11. Αιγυπτιακά μυστήρια. Όσιρις, Ίσιδα και Ώρος αποτελούσαν το τρισυπόστατο της αιγυπτιακής μύησης. Ο τεμαχισμός του Όσιρι, όμοιος με τον τεμαχισμό του Διόνυσου και του Βράχμα, και η συγκόλληση των τεμαχίων του σώματός του από την Ίσιδα, τη θήλεια αρχή, συμβολίζουν την πολλαπλότητα, την ατομικοποιημένη μορφή, που πρέπει πάλι να ενωθεί με το πνεύμα για να ξαναβρεθεί στην αρχική πνευματική κατάσταση.
12. Ινδικά μυστήρια. Βράχμα, Βισνου και Σίβα, το τρισυπόστατο της ινδικής τριάδος που αντιπροσωπεύει το Δημιουργό, το Συντηρητή και τον Καταλύτη.
Γένεση, ζωή και θάνατος με πρωταγωνιστές το θάνατο και την ανάσταση είναι η μύηση που δίνουν όλα αυτά τα μυστήρια. Ο χρόνος διεξαγωγής των μυστηρίων διαρκούσε συνήθως εννιά ημέρες. Εννιά ημέρες διαρκούσαν τα Ελευσίνια μυστήρια το Σεπτέμβριο και ονομάζονταν τα μυστήρια του θανάτου και της αναγέννησης. Εννιά μέρες και τα Καβείρια, τα μυστήρια της γέννησης. Ο αριθμός εννιά συμβολίζει τον αριθμό των πεδίων που διέρχεται η ψυχή για να φτάσει στο φυσικό κόσμο. Εννιά ημέρες έκανε το σφυρί του Ήφαιστου να φτάσει από τον ουρανό στη γη (Ησίοδος, Κοσμογονία).
Γιατί εξαφανίστηκαν όλα αυτά τα Μυστήρια;
Με την εξάπλωση και την επιβολή του Χριστιανισμού, τα άντρα των σεμνών οργίων σιγά-σιγά εξαφανίστηκαν. Τα Ελευσίνια σταμάτησαν κατά διαταγή του αυτοκράτορα Θεοδοσίου του Μικρού. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως και η μύηση εξαφανίστηκε, απλά μεταφέρθηκε με παρόμοιες τελετουργίες και σύμβολα στις χριστιανικές μυήσεις ή από ομάδες μυστών παρέμεινε στη διάρκεια των δύο τελευταίων χιλιετιών σε επίπεδο προσωπικών μυήσεων και αποκαλύψεων. Ακόμα διαφυλάχτηκε μέσα από ομαδικές μυήσεις με το όνομα Ροδοσταυρισμός, Τεκτονισμός, Πνευματισμός και Θεοσοφία.
Ποιά ήταν η προετοιμασία;
Μετά από την αίτηση που υπέβαλε ο υποψήφιος κρινόταν από το ιερατείο αρκετό καιρό πριν, για το αν ήταν κατάλληλος να δεχτεί τέτοια μύηση, αν είχε τα κατάλληλα νοητικά και ηθικά προσόντα και αν η διαγωγή του στην κοινωνία ήταν κόσμια.
Πριν από τη διεξαγωγή των μυστηρίων προηγούντο καθαρτήριες πρακτικές με σκοπό την ψυχική και σωματική προετοιμασία του υποψήφιου μυούμενου. Νηστείες, λουτρά, θυσίες ζώων, προσευχές, σκέψεις καθαρές, δίκαιες και ανώτερες ήταν και είναι οι απαραίτητες προκαταρκτικές διαδικασίες για την είσοδο του υποψήφιου στα μυστήρια. Ψαλμωδίες και κηρύγματα ανέβαζαν το ηθικό του υποψήφιου και του δημιουργούσαν μια τέτοια συγκινησιακή κατάσταση που τον προετοίμαζε να δεχτεί τις αποκαλυπτόμενες αλήθειες.
Το ομακοείο ήταν μια σχολή στον Κρότωνα της Κάτω Ιταλίας που ιδρύθηκε από τον Πυθαγόρα. Άνθρωποι κάθε ηλικίας προσέρχονταν. Κατέθεταν τις περιουσίες τους για να διατηρείται το κοινόβιο και ζούσαν εκεί για αρκετά χρόνια παρατηρούμενοι καθημερινά για την συμπεριφορά τους από τον ίδιο τον Πυθαγόρα. Ήταν χωρισμένοι σε τρείς τάξεις. Τους ακουσματικούς, τους εσωτερικούς και τους μύστες. Οι ακουσματικοί παρέμεναν σ' αυτή την τάξη από 2 έως 5 χρόνια, ήταν υποχρεωμένοι να μην φλυαρούν παρά μόνο για σοβαρούς λόγους. Διδάσκονταν μια ηθική ανώτερη που με το πέρασμα των χρόνων γινόταν για τους μαθητές τρόπος ζωής.
Όσοι δεν πετύχαιναν έφευγαν από την αδελφότητα, ενώ όσοι πετύχαιναν προβιβάζονταν στη δεύτερη τάξη των εσωτερικών. Στη δεύτερη αυτή τάξη δίδασκαν οι μύστες, οι φωτισμένοι μαθητές του Πυθαγόρα. Στην τρίτη τάξη των μυστών δίδασκε προσωπικά ο μεγάλος διδάσκαλος.
Στα αιγυπτιακά μυστήρια ήταν γνωστές οι δοκιμασίες που έπρεπε να υποστούν οι υποψήφιοι για να κριθούν άξιοι για μύηση. Υπήρχαν επτά βαθμοί ή επτά μυήσεις και προηγείτο μια σκληρότατη δοκιμασία ικανή να κρίνει την ψυχική αντοχή, το ήθος και τη νόηση του υποψήφιου.
Στα μυστήρια των Εσσαίων ακολουθούσαν περίπου την πυθαγόρεια γραμμή. Τρείς ήταν οι κυριότεροι βαθμοί μύησης. Στον πρώτο βαθμό ανήκαν όλοι όσοι εργάζονταν χειρωνακτικά για να εξασφαλίσουν τα προς το ζην στην ομάδα. Ονομάζονταν νεοφώτιστοι. Στη δεύτερη ομάδα ήταν οι μυημένοι και όσοι ασχολούντο με τα τελετουργικά. Για να περάσουν από τον πρώτο βαθμό στο δεύτερο έπρεπε να αποδείξουν ότι είχαν κατακτήσει αξίες όπως της εγκράτειας, της ανιδιοτέλειας, της θυσίας, της τιμιότητας, της δικαιοσύνης και της σωφροσύνης. Στον τρίτο βαθμό ήταν ο βαθμός των ιερέων με αρχηγέτη τον Κύριο της Δικαιοσύνης.
Συγκέντρωση (νταράνα) σημαίνει την ικανότητα του νου να συνδέεται με ένα στόχο εξωτερικό ή εσωτερικό και να παραμένει απόλυτα συνδεδεμένος με αυτόν για δώδεκα τουλάχιστον δευτερόλεπτα. Για να είναι η άσκηση επιτυχής κατά την διάρκεια αυτού του χρονικού διαστήματος καμία άλλη σκέψη, εικόνα ή εντύπωση δεν πρέπει να διαταράξει την προσήλωση του ασκούμενου στον στόχο.
Εάν η νταράνα παραταθεί στα εκατόν σαράντα τέσσερα δευτερόλεπτα (12 Χ 12΄΄ = 144΄΄) επιτυγχάνεται η ντυάνα – στοχασμός. Στη φάση αυτή ο νους έχει πια ενωθεί με το στόχο, έχει διαπεράσει τον πυρήνα του και του αποκαλύπτεται η ουσία του παρατηρουμένου. Αυτή η εσωτερική διαδικασία καλείται διαλογισμός. Κατά τον διαλογισμό όλο το ενεργειακό δυναμικό του εγκεφάλου συμπυκνώνεται και σχηματίζει ένα ενιαίο νοητικό ρεύμα το οποίο κατευθυνόμενο προς το στόχο συμπαρασύρει όλες τις ενεργειακές εφεδρείες του νου (ότζας), συντελώντας αφ’ ενός στην κάθαρση των νοητικών προσκολλήσεων και αφ’ ετέρου στην ενεργοποίηση μεγάλου μέρους του αχρησιμοποίητου δυναμικού του.
Παράταση του διαλογισμού έως τα 1.728 δευτερόλεπτα (12 Χ 144΄΄ = 1.728΄΄) οδηγεί στην βιωματική εκείνη κατάσταση που ονομάζεται σαμάντι-έκσταση-θέωση. Στην κατάσταση αυτή ο νους λειτουργεί στην υπερσυνειδητή διάστασή του. Η συνειδητότητα διευρύνεται ακόμα περισσότερο και ο ασκούμενος αντιλαμβάνεται τα αίτια των φαινομένων του υλικού μας κόσμου. Αυτή η συνειδητότητα είναι γνώση και ο άνθρωπος μεταλλάσσεται σε έναν σοφό, στον οποίο η υλική πραγματικότητα δεν ασκεί πλέον καμία έλξη. Αναπτύσσει δύναμη θέλησης και δεν παρασύρεται ούτε εμπλέκεται στη δίνη των δυαδικών (αντιθέτων) δυνάμεων της ζωής (καλό-κακό, φως-σκοτάδι, αγάπη-μίσος, κ.λπ.). Είναι ψυχονοητικά ισορροπημένος και βιώνει την απόλυτη ελευθερία και μακαριότητα διότι του έχουν αποκαλυφθεί τα μυστικά της ύπαρξης.